Online Üye
Online Ziyaretçi
BAHTIMIN İÇİNDE
Bahtımın
içinde ararken huzur
Kader
ayağımdan sürüyüp gitti
Gözlerim
kapalı, gönlümde özür
Buz dağı
kenardan eriyip gitti
Sanırdım
sevdayı bu benim buluş
İcadın
içinde başladı soluş
Ne zaman
kaplasa dudağı gülüş
Bulutlar
başımı bürüyüp gitti
Kayığı
salınca saf, temiz huya
Maviler
katardım yüzdüğüm suya
Sohbetim
nakıştı, yüreğim oya
Gurbet
hepsini de kürüyüp gitti
Ayrılık
hasreti çalarken teller
Kendine
münhasır hem de özeller
Kılın
aldırmayan nice güzeller
Kabuğun için
de çürüyüp gitti
Evvel
Anadolu’m amber kokardı
Kendi
kusuruna kendi bakardı
Devir cambazları
haklı çıkardı
Zaman
kötüleri koruyup gitti
Çiftçi Baba
geldi dertle tanıştı
Anladı ki
Dünya bir aldanıştı
Ne ona sordular,
ne o danıştı
Kendi
ahvalince yürüyüp gitti
Ahmet Çiftci