Çekip gittin ya ben hala harabým

Yýkýldým viran bir ev gibi

Býrakýn bitmesin ýstýrabým gitmesine izin verdim diye

Onsuzluðun hasreti yaksýn yüreðimi

Ellerin boþ kaldý hak ettim acýmayýn bana

Yaklaþmayýn yanýma býrakýn kendi baþýma aðlayayým

Gözlerimde akan yaþlar kesilmesin aksýn yirmi dört saat

Bu yas benim yasým kimse paylaþmasýn

Benim gibi yüreðini sakýn yakmasýn uzaklaþsýn yanýmda

Boþ ellerimle gönlümle beni baþ baþa býrakýn

Hatasýný çaresizliðini anlasýn deðer kýymet bilsin

Ya kavuþuruz ya buluþuruz ya da unuturuz

Yaklaþmayýn yanýma býrakýn kendi baþýma aðlayayým

Gözlerimde akan yaþlar kesilmesin aksýn yirmi dört saat

Bana ait bu ayrýlýðýn mekâný dünyam

Özlemi sarmýþ kor alev yakar býrakýn yaksýn kavursun

Savursun daðdan daða çölden çöle

Mecnun gibi belki deðerini anlar onun için yanarým

Ya da yine nefsime kanarým bir gün sever bir gün terk ederim

Mutsuzluðun dibini bulur yanýnda otururum

Yaklaþmayýn yanýma býrakýn kendi baþýma aðlayayým

Gözlerimde akan yaþlar kesilmesin aksýn yirmi dört saat

Mehmet Aluç/Kul Mehmet