KÛHEYLAN DURUŞLU OĞUL
O senin üstündeki nedir oğul ?
Bir yıldız, bir de ay var.
Şimdi pek seçemiyorum buğudan,
Göndere çeksinler ki, sen de gör,
Üstünde resmin var…!
O senin kiraz duruşun mu oğul?
Ellerinde “can” kırmızısı var.
Şimdi pek tutamıyorum fersizlikten,
Sela’yı okusunlar ki,sen de duy,
İçinde halâ sesin var !
O senin kûheylan duruşun mu oğul ?
Gözlerinde parlayan kor bir ateş var,
Şimdi dokunamıyorum yanarım diye,
Dünya yansın ki,sen de gör,
Üzerinde halâ ateşin var !
Eyyy kûyehlan duruşlum !
Kiraz kanlım, Delikanlım…
Nedir senin o üzerindeki ?
Aymıdır, yıldızmıdır, kanmıdır ?
Yoksa gözümden esirgediğim Vatanmıdır ?
Koynumda sakladığım,
Bu al bayraksa eğer…
Üstünde; Resmin var,Cismin var,
Ateşin var, Sesin var,
Ama doymaz bir türlü küffar…
Bombalarını kinle parlatanlar.
Şehitsin ya… Öldüremezler seni !
Kanını akıtırlar, Rengin kalır…
Canını alırlar, Şarkın kalır…
Sen, şahadet şerbetini içerken;
Geride, Bir Ülkem...! Bir de ben kalır…!
Ülkemin koynunda, sen !
Benim koynumda ise;
Koca bir dağ parçalanır !
Oğulllll...
Müşteba Güneş