Her gitmeler gitme değildir bunu unutma
Seni bir zıpkın gibi
göğsüme sapladım çıkaramazsın
Aramızda mesafeler boşluklar olsa da boşluk sayılmaz
Ben boşlukları gözlerindeki bakışla doldurdum
Aramızda boşluk değil olsa olsa biraz mesafe olur
O mesafeyi de gözlerimde akan yaşlarla doldurdum akar yine
sana ulaşır
Her unutmalar unutma bunu unutma değildir
Doğan bir ay gibi gönlüme doğdun her gece doğmaya mahkûmsun
Unutmak istesen de
unutamayacaksın bir yıldız gibi etrafındayım
Işığıma hayran kalacaksın peşimde kendi ışığınla
sürükleneceksin
Aramızda boşluk değil olsa olsa biraz mesafe olur
O mesafeyi de gözlerimde akan yaşlarla doldurdum akar yine
sana ulaşır
Her hasreti gerçek hasret sanma hasret değildir
Seni bir ölüm gibi gönlüme yazdım silinmesi mümkün değil
Tüm gerçekler bir anda yalanda olsa ölüm hiçbir zaman yalan
değil
Canımı almaya bir gün Azrail’im
olarak geleceksin hasreti göreceksin
Aramızda boşluk değil olsa olsa biraz mesafe olur
O mesafeyi de gözlerimde akan yaşlarla doldurdum akar yine
sana ulaşır
Ağlamak gönülde düşen değil gözden düşendir
Ben cehenneminde
yanmayı seçtim sönmesi mümkün değil
İstersen bir gel de gör ağlamak neymiş gönülde silinmeyen
neymiş
Dayanabilirsen cehennemine gel yanımda kal gör gerçeği
Aramızda boşluk değil olsa olsa biraz mesafe olur
O mesafeyi de gözlerimde akan yaşlarla doldurdum akar yine
sana ulaşır
Ben senin terk etmenin yolunu sırat köprüsüne yazdım
Yürüyorum üstünde düştüm düşmek üzereyim
Sensiz olduktan sonra kalmak düşmek ne fayda sağlayacak
Sensizliğin cehennemi cennete yakışmayacak sırıtacak
Aramızda boşluk değil olsa olsa biraz mesafe olur
O mesafeyi de gözlerimde akan yaşlarla doldurdum akar yine
sana ulaşır
Mehmet Aluç /Kul Mehmet