İskambil kâğıtları
ürüyor düşlerimden;
Serpinti iklimin
seyrine
Doyumsuz bir nida eşlik
ediyor.
Sevici imgeler nakarat
düzleminde
Nihai farkındalıkla
cebelleşiyor:
Söyleme arzuma rest
çektiğim o kıpırtı yine…
Duymadıklarımı şekillendirmek
adına
Telaşlı cümlelerim,
Görmediklerimi de
içselleştirmek…
Patavatsız, nankör
hayli isyan yüklü
İnsan denen boyutsuz
kaos:
Derlemekse dertlendiğim,
Dertlenmekse düş sapağı
adeta
Varlığın hezeyanı.
Kara’nın cehaletine
uymaksa uzak durduğum,
Sevginin nazarında
solmaksa kördüğüm.
Bir de aşk’ı evlat
edinmiş cahil cesareti cümlelerim
Kuru sıkı atan münafık
bir imge.
Bir de zaaflarım,
Oysaki bilemezken
içeriğini
Adresime henüz
ulaşmamış
Zarfı yırtık
mektupların ki;
Altında kendi soluk
imzam.
Sevmek ne zormuş
sevilmekten de kimine göre:
Sevmekle iştigal edip
sevilmemek ezkaza;
Sevip de dirilen
cümlelerim
Beratını verecek Tanrı
oysaki
Boykot eden zaman
aşımına uğramış
Terennüm katili kaçkın
nesil kuşaklarla örülü geçmiş
68 kuşağına selam verip
bir sene sonra
Gözlerimi açtığım,
Kandırıkçı şiirleri
besleyip büyüttüğüm gerçeğine
İnanmazlarken…
Didem Madak’la
tanıştığım gecenin körü:
Hanidir inandıklarımı
yalana süren sürgün
Ritminde sessiz
nidalarım:
Beri yandan pencereme
konan şiir
Fısıldarken içimin
aryalarına yenik düşmüşlüğüm.
Siz aşktan ne
anlarsınız bayım, demekse
Şairin imzası;
Bir solukta tükettiğim
aklımın ırmaklarında kaçkın varlığımın
Dalya dediği geçimsiz
sancım.
Keyif ehliyim oysa top
atılsa uyanmaz içimde nefret,
Mademki başımın
okşanmasını istiyorum
Bir şiir daha
yazmalıyım
Ve bir şiir daha
Sükûtun ruhunu çağırdım,
Yankısını tek işiten
benim yine:
Akşam pazarı bir şiirin
daha tekelinde.
Mademki zamanın kaygan,
kaypak ritmi birincil hezeyan
Üflemeliyim sönmeden
Hayalimdeki sönük
balon.
Şiirin Hikâyesi:
SİZ AŞK’TAN NE
ANLARSINIZ BAYIM?
Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Alt katında uyumayı bir ranzanın
Üst katında çocukluğum...
Kâğıttan gemiler yaptım kalbimden
Ki hiçbiri karşıya ulaşmazdı.
Aşk diyorsunuz,
limanı olanın aşkı olmaz ki bayım!
Allah'la samimi oldum geçen üç yıl boyunca
Havı dökülmüş yerlerine yüzümün
Büyük bir aşk yamadım
Hayır
Yüzüme nur inmedi, yüzüm nura indi bayım
Gözyaşlarım bitse tesbih tanelerim vardı
Tesbih tanelerim bitse gözyaşlarım...
Saydım, insanın doksan dokuz tane yalnızlığı
vardı.
Aşk diyorsunuz ya
Ben istemenin Allahını bilirim bayım!
Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Balkona yorgun çamaşırlar asmay
Ki uçlarından çile damlardı.
Güneşte nane kurutmayı
Ben acılarımın başını
evcimen telaşlarla okşadım bayım.
Bir pardösüm bile oldu içinde kaybolduğum.
İnsan kaybolmayı ister mi?
Ben işte istedim bayım.
Uzaklara gittim
Uzaklar sana gelmez, sen uzaklara gidersin
Uzaklar seni ister, bak uzaklar da aşktan anlar
bayım!
Süt içtim acım hafiflesin diye
Çikolata yedim bir köşeye çekilip
Zehrimi alsın diye
Sizin hiç bilmediğiniz, bilmeyeceğiniz
İlahiler öğrendim.
Siz zehir nedir bilmezsiniz
Zehir aşkı bilir oysa bayım!
Ben işte miraç gecelerinde
Bir peygamberin kanatlarında teselli aradım,
Birlikte yere inebileceğim bir dost aradım,
Uyuyan ve acılı yüzünde kardeşimin
Bir şiir aradım.
Geçen üç yıl boyunca
Yüzü dövmeli kadınların yüzünde yüzümü aradım.
Ülkem olmayan ülkemi
Kayboluşumu aradım.
Bulmak o kadar kolay olmasa gerek diye
düşünmüştüm.
Bir ters bir yüz kazaklar ördüm
Haroşa bir hayat bırakmak için.
Bırakmak o kadar kolay olmasa gerek diye
düşünmüştüm.
Kimi gün öylesine yalnızdım
Derdimi annemin fotoğrafına anlattım.
Annem
Ki beyaz bir kadındır.
Ölüsünü şiirle yıkadım.
Bir gölgeyi sevmek ne demektir bilmezsiniz siz
bayım
Öldüğü gece terliklerindeki izleri okşadım.
Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Acının ortasında acısız olmayı,
Kalbim ucu kararmış bir tahta kaşık gibiydi
bayım.
Kendimin ucunu kenar mahallelere taşıdım.
Aşk diyorsunuz ya,
İşte orda durun bayım
Islak unutulmuş bir taş bezi gibi kalakaldım
Kendimin ucunda
Öyle ıslak,
Öyle kötü kokan,
Yırtık ve perişan.
Siz aşkı ne bilirsiniz bayım
Aşkı aşk bilir yalnız!
DİDEM MADAK.
Zamansız ölümlerin
uzağında olmalı insanlık.
Zaman belki de tek
sırdaşımız.
Bencil olmamak adına
insanın tüm gayesi ve hayatın ritminde mutsuzluğa yakalanmak…
Başucundayım annemin
yüreğin niyazı sadece onun varlığını daim kılması Rabbimin.
Tüm sevdiklerimle
ördüğüm bir şiir yine Didem Madak’ın hatırasına sahip çıkmak adına.
Kalemden damlayan ve
yüreğimin de suresi.
Kendimden çok sevdiğim anneme ve dostlarıma gelsin bu şiir ve sevgili Didem Madak’ın ruhu şad olsun.
Özgün kalemi ile yeni
tanıştım annemin hastane güncesinde ve gecenin kör vakti kocaman bir sızı ile
kaleme aldığım.
Paylaşmak ve dilemek
ise ruhumu teselli eden çünkü sevginin paylaştıkça çoğaldığına dair tüm
inancım.
GÜLÜM ÇAMLISOY.