Kafam Ölesiye Dumanlı Olmayışına
.....okyanus kokularıyla topla saçlarımı
boynu bükük cümlelerim
akl-ı selim bakışlarıma öykünmekten geri durmuyor hiç
ihmalden
intihara bürünmüş gözlerim arasa da seni nemli kaldırımlarda
darağacında sallanan sadece gözyaşım değil
sebepsiz yere
çaresizliğe eğilen avuç içlerimden sor beni
omuzlarımın yalpalaması benim suçum mu
kanatsız serçeler öptü senli an(ı)larımın alnından
ve teninden vazgeçti dudağımın tebessümü
ki gözbebeklerin vardı en koyusundan, göğsüme mühür yaptığım
bir de saçlarımın karası sağ omzunda
şizofrenliğine müptela bir sevi sızıyor parmaklarımdan şimdi
nisan yanımda gri bulutlar sevişiyor durmaksızın
kafam, ölesiye dumanlı olmayışına
hem bilmezsin ki sen
güneşi elinden alınmış çocukların üşümesini
belki anlatırsın beni, gözlerinde koşuşturan ceylanımsı düşlere
geçmiş zaman dilimlerinde dillenir kelimelerin
bulutların çatık kaşlarına aldırış etmeden
yağmurları giydirirsin yüreğine
belki de olasılıklar dahilinde
imkânsızlığa kafa tutar, yeniden unutursun beni
.....
esmer bakışlarının asaletine sığındım yine
söylemene gerek yok
ben de biliyorum katledilen ömrüme gelmeyeceğini
ki senden yana hep ketum bu rüzgar
kokunu bile yasakladı ciğerime
yüreğimi yasladığım dağ yamaçları bile toz bulutu şimdi
senden geriye
kalemini kendine köle ettiğin
ruhu kangren olmuş beyaz sayfalarım kaldı sadece
emel güneysu
(
Kafam Ölesiye Dumanlı Olmayışına başlıklı yazı
güney-su tarafından
28.04.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
