Aþk fukarasý yalnýzlýðýmýz var,

Sevda çöllerinde bitap düþlerimiz;

Bihaber hazandan mayýs çekincelerimiz var;

Üstelik kuþ ürkekliðine nice hezeyan biriktirmiþliðimiz.

Bir kulp olmada

Taþ kesmiþliðimiz var

Hatta baltaya sap arayýþýnda

Cüretimiz var yine

Cüssemizden ufak dünlerimiz;

Gölgemizden korkan ölümlü aþklarýmýz var.

Zaman en hýrpani telaþ ötesinde ayyuka çýkan yoksunluðun sihirli güftesi fazlasýyla metazori olsa kutsadýðýmýz mutluluk, aþký niyaz bellemiþ kimi faninin kaçýþý yine sýðýnmaksa bir yüreðe üstelik bedelsiz sevgi masallarýnda düþe kalka yol almak…

Zansýz tedbirleri mi nedir zaman aþýmýnda kýyama duran, ritüellerin bozguna uðratýldýðý durgun sularýn çýrpýnýþa müdahil olmasý mý akmayý bilmez iken usul usul?

Ýþte birikenlerin süzüldüðü; sýzan hecelerin yürek burktuðu üstelik mübalaða etmeksizin zarfsýz mektuplar yazma isteðim…

Kýzýl güneþin sýrrýný yüklenmiþ gecenin güne özleminde kavruk bir acý ile peyda olan bulutumsu yoksunluk. Yokluk nidalarýnda büzüþen çehresine esir düþen bir gölgede saklý sayýsýz hatýra.

Mizansenin kývrak ritminde takýlý ayak sesleri pervasýz bir kýble misali yine biriktirdiði insan izlekleri.

Ýnsanlar her yerde.

Ýnsanlar kimi zaman fütursuz.

Ýnsanlar, insan olmanýn özrünü yakýn kýlarken canlýlarýn þerrine yenik düþmemek adýna.

Notalar gibi deðiþken melodilere kucak açan; sivrildikçe yetileri yetinmeyi arz edip dengini bulmayý arzu eden sayýsýz. Sayýlarýn uzadýðý o boþlukta bir sonrakine rastlamayý umup gerisin geri kaçan.

Ses düzeni olmayan stüdyolar gibi bazense aslýnda bazý bazý çekinceleri ihlal edip son durak film serisine dokunan anlýk hezeyanlarý ile örtüþen.

Kundaklandýkça masumiyet ahkâm kesen þeytani üzengisinde asýr yangýnlarýnýn kývýlcým saçtýðý saçaklarda tutuklu insan ve kuþ öbekleri.

Konduramazken bir özrü son cümlenin noktasýný koymazdan önce ve virgülleri ile yetinmeyi bilen hali hazýrda otuz-kýrk kelimeyi geçmeyen bir sözlük edasýyla üzerine kitap giyinmiþçesine fink atan soytarý kelamlarý belki de tüm o söz öbeklerinde asýlý mizaçlarý ile insan olmanýn hakkýný vermekten çok uzak.

Özsüz bir cümlede âleme dalmak kadar uzaðýnda ise makber hiç de önemi olmamalý sefanýn da cefanýn eksik olmadýðý yürek kabristanýnda nice ehli olmayan dostsa sahip olduðumuzu sanýp yanýlmakla bilfiil yüz yüze kalmýþsak.

Zansýz hükümler mi þirret yenilgisi mi kötünün ve nefretin?

Ýhya edilesi bir ömür oysa yine Hakkýn sunumu bizlerinse cahil cesareti ile pek de önemsemediðimiz saklý o niyetin iyi olup olmamasýndan ziyade iyinin ve kötünün neye denk düþtüðü gerçeði.

Arsýz bir hükümdense yersiz bir üzünç belki de en makbulü ta ki zafiyetlerimizi keþfedip sýfatlarýmýzý da ona göre belirlediðimiz.

Sözlerin ruha yetmediði; ruhun zamana dar düþtüðü; zamanýn ise en göreceli mefhum olduðu gerçeði ile azýmsadýklarýmýz ya da azýmsanan varlýklarýmýzýn yetersiz kaldýðýnýn sunumu yine mutsuzluðun ilk sebebi.

Hadiseler kadar öznelerin de insanla eþleþtiði; eþ deðerlerin zýt kutuplarda birikip en gereksiz ve yersiz ithamlarla gönül gözümüze perde çekme ümidinin saklý tutulduðu gerçeði yine nerede olumsuzluk varsa düþünce gücüyle üstesinden geleceðimizin de garantisi.

Dayatýlan gerçek dýþý ne ise bir de eklediðimiz hayal ölülerini kapý dýþarý edip hala umuda yelken açmanýn basiretini baðlamamak adýna bir de baþ koymuþsak tüm özümsediklerimizi yok sayýp hatýrý sayýlýr bir mutluluðun peþi sýra karýnca adýmlarýyla yükümüzü daðýttýðýmýz gönül dostlarýnýn nazarýnda gelmeyeceðimizi bilip yine yürekte biriktirdiklerimizin yüzü suyu hürmetine dünü dünde býrakmanýn verdiði güveni pay etmiþken anla ve yarýnla.

Makbul bir aþk ise aradýðýmýz.

Aradýðýmýzdan ziyade içimizde barýnýyorsa.

Ýç sesin zafer nidalarýna da eþlik ediyorsa evren.

Üstüne üstük uzak coðrafyalarýn kehanetini avuçlamýþken.

Ve avuçlarýmýzda saklý yürekleri hala koruyup kollarken ve en derinde maneviyat denen coþkunun hitap yeteneði ile hala dönmekten kendini alamazken yerküre… o zaman ne duruyorsunuz sadece soluduðunuz deðil sorduðunuza da sahip çýkýn ve içinizdeki tüm cevaplarý eþleþtirin yegane soruyla tabii ki sorunun muhatabýnýn herkes olduðunu da unutmadan…