Ne yýldýzlar ne de ay, görünmüyor bu gece,

Kopkoyu bir karanlýk, hüküm süren sadece.

Uðuldayan bir rüzgâr, insafsýzca esmekte,

Can taþýyan ne varsa, nefesini kesmekte.

Denizse köpük köpük dalgalarý salmakta,

Varýp bütün hýrsýný kayalardan almakta!

Ara sýra yükselen, kulak yýrtan gürültü,

Hemen onun öncesi, ýþýk saçan görüntü.

Ortalýksa pek tenha, herkes bir yere sinmiþ,

Yaðmur dediðin ne ki, sanki sema delinmiþ!

Öfke kesilmiþ âlem, kim bilir acep neden,

Gördüðü hangi yanlýþ, olmuþ bu hale neden?

Yoksa seyirci kalan, korkak insana inat,

Haksýzlýk karþýsýnda, isyanda mý kâinat?

Öyleyse kaybetmiþiz, eyvah ki hem ne eyvah,

Demek duyarsýz kaldýk, yükselirken onca ah.

Zulme rýza göstermek, biliriz büyük günah,

Zalimler güruhunu, affetmez asla Allah.