sen
geldin mi aklıma
boz bulanık akar düşünceler
kan
revan olur gözlerim
suspus
olur saatler
bir
isyan ateşi kuşanırsın
vuruşuruz
al
kanlara boyanır sinem
üryan
bir acıyla cebelleşirim
yüreğim
yangın yeri
her
şey birbirine karışmış
her
bir şey iç içe geçmiş
yürüdüğümüz
caddeler ıssız şimdi
paramparça
talan edilmiş ...
bir
afete uğramış gibi
*
ne baharım
kaldı ne de yazım
yanmış,
yıkılmışım
kırılıyor
dalım, dökülüyor yapraklarım
bir sonsuz
sonbahar yerine dönmüşüm
yağmur yağıyor
sen susuyorsun
sustukça
çoğalıyor rüzgarın sesi
söyleniyor bir
sonbahar teranesi
yere düşen
her yağmur tanesi
bir mevsimin
hazan yaprağı gibi savruluyor ruhum
yağmur
yağıyor
geceye dökülen
senin hasretin
gönlüme
dökülen de
sen varsın
hayalimde
yağan
yağmurla üşüyor yüreğim
üşüyor ellerim…
bir masaldan
alınmış gibi her şey
aynada
siluetin…
sana söylüyorum
aklımda sana dair her ne varsa…
en derin anıları
anlatıyorum
anlatıyorum…
yersiz yurtsuz
yeri olmayan özlemleri
yokluğunun
acıklı şarkısını söylüyor rüzgar
ben
üşüyorum sen üşüyorsun içim üşüyor
yalnızlığa terk edilmiş
şehrin
kaldırımları da ...
üşüyor...
sen gelince
aklıma
sancılar
saplanıyor yüreğime
kalbimin
zembereği darmadağın oluyor
yalınayak
yürümek istiyorum kaldırım taşlarında
kanadı kırık
bir serçe gibi
redfer