Dokunulmazlýðýnda hayatýn, kibrinde sevdalarýn…

Çatýk kaþlý meþrebin de yanýlgýsý yine hezeyan üreyen sessizlik aslýnda üreten kalemden dökülenlerin hafif meþrep týnýsý.

Satýrlar damýtýyorum; hazan belliyorum her mevsimi ve nankör sitemlerinde yerkürenin düþler örüyorum peþrevinde ihanetin, sevgiden nasiplenmeyenlere sitemim.

Arsýz düþlerim benim.

Arsýz yalnýzlýðým yine dünyaya bedel sevgimin de sazan misali güme giden ve hoþnutsuz bir kelam kadar da uzaðýndayým gölgelerin; gölgeli gecenin; sesi kayýp baykuþlarýn hazandan deðil de azandan yana iken eþkâli.

Azýmsanmayacak aþklarý yok sayan.

Zaman aþýmýna uðramýþ sevdalarý yerin dibine batýran.

Hoyrat benliðin çýðlýðýnda; satýr aralarýnda yine hayatýn bir de görünmezin meali iken anlamsýzlýk sonra da iki dirhem bir çekirdek en asil þarký.

Zevke dair aslýnda dünya nimetlerine düþkün.

Aþký rabýta bilip de duygusallýðýn rahmetine âþýk belki de kefareti ödenmemiþ bir ayrýmcýlýk iken.

Doymazdan öte.

Aslýnda doymaktansa açlýðý benimseyip nefsin köreldiði kadar da nemalandýðý maneviyat.

Derli toplu ölümlerden uzandýðým tekil farkýndalýk.

Suretlerden çýkýp da yola, sergüzeþt bir beste iken gecenin iksiri.

Ýkilemler doðuran mizaç; aslýnda yükümlü addedilen aslýnda soytarý bir kelam aslýnda ikilemciliðin aykýrý afakýnda azap dolu.

Gelip gitmelerden yorgunsan.

Gidip de gelmeyenlere dargýnsan.

Hiç var olmamýþlarýn cenginde bir hutbe kadar derin ve asil isen yine kör yetilerinde benliðin tek þahit iken yüce Yaratan.

Þimdileri avuttuðum; dünleri yalýttýðým ve yarýnlarý þimdiden unuttuðum.

Kaykýlmýþ hecelerden alýyorum gücümü ve doðurgan acýlarýma minnet yüklüyorum belki de yükümlü bildiðime hükmedenlere iken sessiz duruþumun uzantýsýndaki o farkýndalýk ve beklentilerimi çoktan gömmüþsem.

Hizaya gelen deðil de hizada kalmayý meþrep edinen.

Afakan basan kýtalardan alacaklý ne isem aslýnda alýntý mahiyetinde her gün ve gece belki de yazmadýklarýmdan bile mesul iken…

Sevgiden yana bonkör; merhametten yana tek þahit yine merhametlilerin en merhametlisi ve ölümü bile þaibeli kýlarken kader.

Aþkýn naþýnda; yüreðin temaþasýnda; gönlün de rotasýnda.

Hadi ör acýlarýmý ve kanýksa þu lanetini iblisin.

Hadi kovuþtur kollarýný.

Hadi saf tutmadan sev þu faniyi.

Hadi savur kahkahalarýný ya da boca et gözyaþlarýný.

Ölümüne sevmeyi bile maruzat bellemiþken cihan varsýn sevgiden olsun ölümüm hele ki saf tutan meleklere özendiðimi Tanrý çoktan kabullenmiþken.

Kaynayan satýrlardan aldým nasibimi ve kaynayan coðrafyalarýndan yine acýmasýz insanoðlunun.

Derinlerde ölmek ne güzel hele ki sýðlarda yaþamayý defalarca denemiþken.

Acýdan yana aldým nasibimi ve yalnýzlýðýn kuytularýnda doðmayý aslýnda þerh düþen sadece Tanrý idi.

Hayata dair.

Gýyabýnda duygularýn, külliyesi sevginin ve maðdur tüm gölgelerin yine benlik arazisinde düþkün bir meþrep iken ölüme öykünen benliðim.

Aldým nasibimi hayattan.

Aldým sarý tuðlalarýný yýkýlmýþ evimin ve yastýk yaptým vicdanýmý yine duvarlarý yýldýzlarla bezeli gönül dergâhýmýn hem de sonu baþlangýç bildiðimi de teyit ettiðim her gün ve gece.