HAYAT ÝPLÝÐÝ

     Bir þiirle giriþ yapalým:

                Anladým

Öyle bir hayat yaþadým ki

Cenneti de gördüm cehennemi de

Öyle bir aþk yaþadým ki

Tutkuyu da gördüm pes etmeyi de

Bazýlarý seyrederken hayatý en önden

Kendime bir sahne buldum oynadým

Öyle bir rol vermiþler ki

Okudum okudum anlamadým

Kendi kendime konuþtum bazen evimde

Hem kýzdým hem güldüm halime

Sonra dedim ki ‘söz ver kendine’

Denizleri seviyorsan,

Dalgalarý da seveceksin

Sevilmek istiyorsan, önce sevmeyi bileceksin

Uçmayý seviyorsan, düþmeyi de bileceksin

Korkarak yaþýyorsan, yalnýzca hayatý seyredersin

Öyle bir hayat yaþadým ki,

Son yolculuklarý erken tanýdým

Öyle çok deðerliymiþ ki zaman

Hep acele etmem bundan.

                   Jose Martý

     Bir yolculukta geçen maceralarý ayna gibi yansýtýr hayat. Hayat ipliði aðlarýný çetin iplerden örer ve kördüðüm olmadan onu çözme marifeti de kendi elimizdedir. Su gibi dalgalanýr kelimeler, tecrübe serenadý dillenir her bir telden. Yunus Emre’den Mevlana’ya yolcu olur gönüller, þiirsel bir hazla dem bulur yaþam.

     Hayatýn pamuksu ipleri aslýnda kelebek pýrýltýsýnda parýldar kalbimizde. Sevilmek için öncelikle sevmesini bilmeli insan ve sevdiðine deðer verdiðini hissettirmeli. Yükseklerdeyken alçaða konmasýný da bilmeli ve þükretmeyi unutmamalý yürekler. Pes etmemek adýna dalgalanýr hýrçýn dalgalar. Deniz fenerinin güzelliði midyedeki incinin eþsiz alýmlýlýðýnda biricik hâle gelir. Acele etmeden kýmýldanýr hayat iplikçikleri ve usul usul salýnan öykülerde dem olur. Olgun mýsralar neþeli þairin kaleminde gençleþir ve baþtan aþaðý þiirimsi kýyafete bürünür kelimeler.

     Hayat ipliði tertemiz düþler ve neþeli gülüþlerle kendini toparlar ve saðlýklý adým atar. Yaþamýn yükünü sýrtlanýp omuzlarýnda oyun oynar insanýn. Hayatýn artýsý ve eksisi de içimizde kýpýrdaþýr durur. Yaþamýn ipek kozasýnda canlanan iyilik iplikleri güçlenir ve adýný hayat ile noktalar.

25.10.2017 – Çarþamba                   Saat: 01.01