Kör nokta olabilir, diyordu ýssýzlýðýn kollarýnda sere serpe yatarken.

Bir diðeri de teyit ediyordu adamý hoþ yüzünden düþen de bin parçaydý hani.

Sesler ýlgýt ýlgýt yayýlýyordu yine münasebetsiz komþular pencerelere yýðýlmýþ gece de nankör yüzünü göstermiþken.

Ayyuka çýkan ne ise fýsýltýlar ihbar ediyordu yerli yersiz.

Son durak filminin kaçýncý bölümüyse sönük kalýrdý bu olanlarýn yanýnda. Allah’ýn emri, deyip de iþin içinden çýkamayanlar mý ararsýnýz?

Yüreðini ferah tutmak adýna ardý ardýna dualar okuyup birbirlerinin yüzlerine üfleyenler mi?

Zordu velhasýl aslýnda son muydu baþ mý tartýþýlýr.

Önce iri kýyým bir adam çýktý polis kordonuna alýnmýþ evden. Sonra bir adam daha lakin hepsi sivildi ve ellerinde kelepçe yoktu derken kýrmýzý saçlý gençten bir kadýn baðýrdý:

‘’Hayýr, hayýr, bunlar deðildi eve giren.’’

Ýyi de kimdi birbiri ardýna evden çýkan?

Derken mahalle muhtarý tok sesi ile ahkâm kesti:

‘’Ayol, ben bunlarý tanýyorum. Sivil polis ayol hem daha bu sabah muhtarlýkta…’’demesine fýrsat vermeden mahallenin yedek kulübesindeki diðer muhtar aldý lafý kadýnýn aðzýndan:

‘’Sana mý düþtü kýz Mualla. Polis ya da suçlu. Vardýr elbet bir bildikleri.’’

Derken sarý saçlý ve yüzünde yanýk izi olan bir adam karýþtý söze.

‘’Sizin iþiniz gücünüz yok mu? Ýsteyen girer isteyen çýkar. Hem size mi kaldý koskoca emniyet teþkilatýnýn iþi?’’

Herkes neredeyse birbirine girmiþti.

Ýki gün evvel evi basýlmýþ Nesrin girdi söze bu sefer:

‘’Olmaz mý olmaz mý iþleri? Varsa yoksa kim kimin evine girip çýkýyor. Sonra da haným hanýmcýk edalarla sürtüyorlar o ev senin bu ev benim.’’

Ne olmuþtu da mahalle halký teyakkuzdaydý?

Aslýnda sabahýn yedisinden beri tüm mahalle ayaktaydý. Sonra duyduklarý polis ve ambulans sirenleri sayesinde mahalle iþi gücü býrakmýþ bu metruk evin etrafýna doluþmuþtu. Mahallenin bakkalýndan tutun da çay ocaðýnda saatlerdir çaydanlýk kaynamazken sözüm ona her gelen müdahil olacaktý olaya ya da erkenden baskýya girecek gazeteye manþet olacakmýþçasýna çapalayacaklardý artýk ortalýkta gezinen hangi söylem ve fiiliyat ise.

Merakýný yenemeyen bir yabancý da katýlmýþtý bu furyaya ve çat pat Türkçesi ile bodoslama atladý lafýn ortasýna.

‘’E, benim… girl friend, þey yani kýz arkadaþ. O…hým… when…çýkar mý yok yok ne zaman gelir?’’

‘’Oy anam oy. Senin kýz arkadaþ da mý onlardan? Vay kalýbýna senin Amerikan kovboyu.’’

‘’No, no, ben… nasýl derler… travel agency…þey, seyahat aa, geldim de no kovboy. Sadece tourist, tourist. Þiþ kebap… yerken benle kýz arkadaþ, tuttular kolundan and… oh, my God! Çok korkuyor ben.’’

‘’Kes, lan, turist bozmasý. Benim karý yok meydanda saatlerdir. Senin sevgilini mi düþüneceðiz þimdi? Otur oturduðun yerde. Bana bak, elimde kalýrsýn ha…’’

‘’Please, sir. Çok çirkin çok çirkin. No, no…’’

‘’Sensin çirkin olan. Benim karým domates güzeli üstelik ben de kaç yýllýk kabzýmalým. Seni hýyar, seni…’’

Hala içeriden sesler geliyordu ve iki el silah sesi ile herkes kaçýþmaya baþlayýnca devreye giren bu sefer mahallenin delisi Nevzat oldu.

Herkes çil yavrusu gibi daðýlýrken Nevzat atmýþ kendini ortaya deli gibi baðýrýyordu.

‘’Vuruldum, vuruldum.’’

Gel gör ki ne kan vardý adamýn üzerinde ne de yere düþüp yýðýlmýþtý. Elindeki boþ bira þiþesini dikti aðzýna… hayýr, hayýr, yarasýnýn üzerine döküyordu daha doðrusu alkolle hem yýkanýyor hem de feveran ediyordu.

‘’Yandým Allah yandým.’’

Ýki saðlýk görevlisi koþa koþa geldi Nevzat’ý karga tulumba ambulansa taþýdýlar bir yandan da þaþkýn þaþkýn mahalleliyi izliyorlardý.

Ýyi de adama herhangi bir müdahalede de bulunmadýklarý aþikârdý ve hala baðýrýyordu Nevzat ta ki:

‘’E, böyle mi anlaþtýk kardeþim? Hani nerede benim bir kasa soðuk biram. Sabahtan beri rolümü oynuyorum üstelik gýkým da çýkmadý bu, bir film çekimi diye ama olmaz ki kardeþim. Mademki yevmiyem bira hani nerede biralarým?’’

‘’Tamam, deliyiz ayyaþýz ama aptal da deðiliz. Hey, ahali, uyanýn, uyanýn. Bunlar sizi uyutuyor bir de akýllýyým diye geçinirsiniz. Bana ne ya, oynamýyorum. Hey, bakkal Rýfký. Aç hadi dükkânýný daha geç olmadan. Bir bira yanýnda da bir kalýp beyaz peynir.’’

Nevzat ya cidden delirmiþ ya da dünyanýn en akýllý adamýna soyunmuþtu.

Üstelik ortada barut kokusu falan da yoktu ne de tek damla kan. Zaten Nevzat inip de ambulanstan aklýna geleni söylemeye baþlayýnca iþte film tam da orada kopmuþtu.

Mahallenin yedek kulübesindeki iki muhtar bu sefer aðýz birliði edip bastý tetiðe.

‘’Ne yani, biz saatlerdir burada boþuna mý helak olduk mahallede polis operasyon yapýyor diye görürsünüz siz þimdi. Hey, Rýfký Aðabey, bana yaz bir yetmiþlik ver de þu Nevzat akýllýsýna bizler de giriþelim filme. Film nasýl çekilirmiþ görürsünüz siz. ‘’

Göz gözü görmüyordu artýk. Set diye tabir edilen metruk evde adeta izdiham çýkmýþtý ve yine devreye giren polis oldu ne de olsa film ekibi polis arabasý temin edemeyip direkt emniyetten tedarik etmiþlerdi gerçek polis devriyesini.