.
Zikrim bir zalime ferman yazdýrmýþ.
Ram olup boynumu dara býraktým.
Atfedip mesnetsiz suçlar dizdirmiþ.
Cevap layihama nara býraktým.
 
Týynetim gereði eðmedim baþý,
Kaderde olana çatmadým kaþý.
Mataha meyilli etsin telaþý.
Saati “ecelde dur”a býraktým.
 
Temaþa ediyor dostlar uzaktan,
Sanki habersizler kahpe tuzaktan.
Bizarým, ipten çok, ben bu kazýktan.
Kýyasý kýstasta zora býraktým.
 
Nerede davaya yürüdüklerim,
Uðruna gözü kan bürüdüklerim?
Daha vefalýymýþ sürüdüklerim!
Kalleþin alnýna kara býraktým.
 
Soracak olursa ayal ve hýsým,
Bir tahta kaþýkla, kalaysýz tasým…
Sýrtýmdaki çuldur bütün mirasým.
Gönlüme hicranlý yara býraktým.
 
Riyakâr aðýzla kelam edeni,
Kirli emellerle gaye güdeni,
Menfaat icabý çekip gideni,
Mazlumun hamisi Yâr’e býraktým.
 
Mücella Pakdemir