Bu iman ki paramparça eder zulmü
Bu iman ki gülerek karşılar ölümü
Bu iman ki hasta eder mi adamı?
Dersin cennette açan bir gül mü?
Cennet içinde açan bir gül mü?
Yüce Allah’tan bize iman bir müjde
Cenneti bulursun içinde gülüşünde
Nur Nebi gezer her zaman içinde
Dersin cennette açan bir gül mü?
Cennet içinde açan bir gül mü?
Kalbinde saraylar kurar otur köşküne
Arasan bulursun âlemi sen içinde
Düşürmez hakkın sözünü dilinde
Dersin cennette açan bir gül mü?
Cennet içinde açan bir gül mü?
İçindeki hak aşkını kimse çözemez
Bu aşk ki onsuz cennet görünmez
Bir lokmayı bölmeden yedirmez
Dersin cennette açan bir gül mü?
Cennet içinde açan bir gül mü?
Uzanır onunla eller âleme ötelere
Kokusunu alır gül dağıtır yönlere
Birde sevincini görsen varınca gönüllere
Dersin cennette açan bir gül mü?
Cennet içinde açan bir gül mü?
Kurumuş dalları iman yeşertir çürümez
İmanla yaşayan ölse de inanın ölmez
İmansız bu âlemde yaşanılmaz gülünmez
Dersin cennette açan bir gül mü?
Cennet içinde açan bir gül mü?
Ay güneş sönük kalır nurundan
Nurunu alır Nur Kur’an’dan
Birde Nur Nebinin alır nurundan
Dersin cennette açan bir gül mü?
Cennet içinde açan bir gül mü?
Gülveren’im imanın bir damlası yeter
Zalimin karısına çık hali olsun bin beter
Zulümler imanla yola çıkınca ancak biter
Dersin cennette açan bir gül mü?
Cennet içinde açan bir gül mü?
Mehmet Aluç /Âşık Gülveren