Kara sevda yüzünden, zaten bitap düþmüþüm,

Hal bilmez sorularla bir de sen yorma gülüm.

Ayrýlýðýn hüznünden, talihime küsmüþüm,

Ýçimde kor yanarken, hasreti sorma gülüm.

Aldýðým her nefeste, daim seni anarken,

Gereksiz kuþkularý, beyhude kurma gülüm.

Onulmaz yaralarým, yüreðimde kanarken,

Ýnsafsýz davranarak, bir de sen vurma gülüm.

Sevgi ile dokunup, okþamayý özlerken,

Kumral sarý saçlarý yanlara salma gülüm.

Bir buse kondurmanýn fýrsatýný gözlerken,

O kalem kaþlarýný, çatýp da kalma gülüm.

Düþlerimde her gece gördüðüm gül yüzünü,

Haksýz yere kýzarak, ne olur asma gülüm.

Kalbim fazla narindir, kaldýrmaz kem sözünü,

Kýrýp döküp sonra da, üstüne basma gülüm.

Paramparça yürekle, çýrpýnýp duruyorum,

Delik deþik baðrýmý, sen olsun oyma gülüm.

 “Belki bir gün” diyerek, hayaller kuruyorum,

Haksýz yere küsüp de, biçare koyma gülüm.