Kurbanın tarihçesine bakarsak ilk insan Âdem (aleyhisselam)’a kadar dayanmaktadır*. İbrahim (aleyhisselam), oğlu İsmail (aleyhisselam)’ı kurban etme hadisesi ile devam edip, Peygamber efendimiz (s.a.v)’in ümmetine kadar süregelmiştir kurban kesimi. Asırlar boyu süren kurban ibadeti, Allah’a itaatin, teslimiyetin sembolü ve verdiği nimetlere karşı şükrün gerçekleşen bir göstergesidir. Neye şükür, Âlemlerin Rabbi Allah c.c verdiği sonsuz nimetine, sağlık sıhhat afiyetine, vermiş olduğu bu canın huzur sıhhat sağlık içinde olmasına, karşılıksız verdiği kazançla zenginliğine, affı ile günahlarımızı örtmesine karşılık… Karşı şükür için bizim kurbanla teslimiyetle teslim oluşumuz ve şükrümüzün bir karşılığı olarak ve yine aynı şekilde kurban keserken Âlemlerin Rabbi Allah c.c. verdiği sağlıkla yardımla kazandırdığı kazanç ile sevap kazandığımız bir ibadettir kurban kesmek, fakirler dağıtmak ve tekrarında Allah c.c. rızasını kazanmak… Farkındaysanız Allah c.c.sevdiği kuluna katından veriyor ve verdiği ile ibadet yapmasını isterken yapınca bol bol sevaplar veriyor… Kısacası kul teslim olunca az bir çalışma ile dünyanın sevabını Allah c.c.karşılıksız verdiği ile kazanıyor bu ne büyük bir lütuf kerem ve ihsandır ki Allah c.c.kulunu bu kadar çok seviyor ve kazanmasını hep istiyor…
Farkında olmak anlamakta büyük bir ihsandır kuluna karşı Allah c.c. nasip ettiği verdiği bir meziyet lütuftur. Bu meziyet olmadan bakın görün dünyada o kadar masum insanlar ölürken o batı denilen şerefsizler çekilen acıyı ıstırabı bilmez iken, biz Müslümanlar o masum insanların çektiği acıyı ıstırabı hissederek yapılanın zulüm olduğunu bilmemiz anlamamız lakin bir şeyleri yapamamanın sancısını çekmemiz gibi, anlamak büyük bir lütuftur… Hani meşhur bir söz vardır ”beni bir tek sen anladın ama onu da yanlış anladın”,böyledir anlamayan olmak, anlayan ötelerden anlar hisseder sancıyı acıyı koşar acıyı sarmak deva olmak için… Rabbim bu mübarek Kurban bayramında anlayanlardan eylesin bizi âmin. Rabbim kurbanlarımızı teslimiyetimiz olarak kabul etsin Bayramımız mübarek olsun cümlemizle selamlarımla.
Mehmet Aluç
*Kurbanın başlangıcı, Mâide suresinin 27. Ayetinde: Onlara Âdem’in iki oğlunun gerçek olan haberini oku: Onlar (Allah'a) yaklaştıracak birer kurban sunmuşlardı. Onlardan birininki kabul edilmiş, diğerinki kabul edilmemişti. (Kurbanı kabul edilmeyen) Demişti ki: «Seni mutlaka öldüreceğim. (Öbürü de:) «Allah, ancak korkup sakınanlardan kabul eder.)