Ölümü Çağıran Şairler

 

Eski bir şarkı çalışıyor radyodan

Herkesin duyduğu

Ama bir türlü adını anımsayamadığı.

Bir keman sesi,

Sanki yıldızların kokusu.

 

Evet,

Ölümü çağıran bütün şairler

Habercisi,

Cami minaresinde çalacak şarkının.

 

Daha çocuktum,

Ölü numarası yapardım.

Büyüdüm,

Toprağa sarıldı bütün sevdiklerim

Bende taş kentlere kaçtım.

 

Büyük bir kalabalık görüyorum

Sesi sonuna kadar açık,

Anlaşılmıyor dedikleri.

 

Bana bir haller oluyor

Ölü şairler beni çağırıyor sanki  

Anne yetiş,

Mısralarımın yüzü gülmüyor.

 

Büyüdüm anne,

Çok kez öldüm

Filistin’de, Suriye’de, Türkmenelin’de

Ama bu başka

Beni tanrı dağlarına gömün anne.



Fatih Günesen

 

 

 

 

( Ölümü Çağıran Şairler başlıklı yazı SüleymanNaci tarafından 11.09.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu