Online Üye
Online Ziyaretçi
Filistin de
Suriye de
Afganistan da
Mynmar da
Müslüman kardeşimin zulüm
gördüğü her yerde ben ölürüm
Yaşarken ölmek bu
Bedenen ruhen ölmek değil
Yaşarken canlı canlı
ölmek hiç gülmemek
Elini uzatırken
uzatamamak
Gel derken gel diyememek
Yapmayın yazıktır derken
sesini duyuramamak
Bir ıstırap bir cehennem
Hiç alevi sönmeyen
Can bizim canan bizim olsa
ne yazar
Ağlayanlar mahzun bakar
yakar
Endişeden rahatlık gelmez
yanımıza
Müslüman’la kâfir tek
savaşır yardım yok yanımızda
Gökte ebabiller beklenir
gayretsiz niyetsiz
Çakal sürüleri inmiş
şehrimize niyetsiz amelsiz bizi yok eder
Hatır gönül bulunmaz bu âlemde
Gönül’e huzur nasıl insan
bir kalemde
Müşkül haller bizi bekler
yolda
Biz bir müşkül daha ekleriz
Müşküle çare nasıl gelsin insin bin nurla
Bizde keyif vardır
kendimize
Dert dersen gelsin
isteriz bizden gerisine
Ağlamak dersen öylesine
Gözü silen mendil nasıl
silsin
Mendil ile uzanan el
gönül olmayınca
Mehmet Aluç –Âşık Gülveren