Uzaktaki Yakınım
adam;
intihara meyilli düşüncelerim var
mendil arasında gizli / bilinmedik
gözyaşımı sen yapıp sakladığım
hatta isyanlarım tırnak yedirtircesine
yüreğimde biriken hınçlarım var
haykırmak için ölesiye
kadın;
adresi sen olan düşlerim var
sandığımda aşk yapıp sakladığım
hayallerim var bize ait
öyle ki isyan ettirir delice
dağarcığımda biriken imkânsızlıklar
sana ulaşmak için
biz olmak için
var olmak için belki de
adam;
hey yar
bu zulüm nedendir seven kalbime
oysa sevdamı ısmarladım birkaç ümit önce
gelirsin belki bir umut
bir sıcaklık veririsin
katlanırken hayatın acımasızlığına diye
kadın;
ah yar!
bana hiç yer yok muydu
şu kısacık ömründe
döküyorsun kelimeleri önüme ama ulaşmıyor
hayallerimi ısmarladım sana yetmedi
ben gözlerine değemedim, sana yetişemedim
adam;
(güya) seninle katlanırken sensizliğe
ömrümün her safhasındayken
cümlelerim sana aşina umman oldu
sensizlik boğuldu açıklarda
boğazımda düğümlendin gel diyemediğim de
oysa hasrettim sımsıcak gülümsemene
kadın;
ey kalbe haramım,
adamım, insanım, akla ziyanım
bir mendil hazırla şimdi bana,
bir de seni ver yürek arası gözyaşlarıma
vaveyla dökerim denizler aşırı
vakit var mı / vakit dar mı yaşayacaklarımıza
adam;
ağlayan bendim başı önde
ağladığım biz
gözler imkânsızlıktaydı
yandım alevler arasında oysa
sevdikten sonra bendim ağlayan
düştüğümde dağıldım paramparça
avare şafakları bekledi kirpiklerim
üşüdüm güz misali sevdanda
kadın;
kıyan sendin acımasızca
kalbim önünde, sevdamız yangın yeri
acı benim şuramdaydı
şimdi başucumda
aşkı çiğneyen de sendin
senin olduktan sonra
kalp yarası oldum kanadım
gündoğumlarını beklerken gözlerim
hiç bitmedim, bitirmedim bizi oysa
adam;
ah yar!
bana ne kaldı sanıyorsun ki senden sonra
sadece düşman geceler
ah bir de sana nöbette gözler
yanmışım buruk bir sevdanın hatırına
anlamsızım yokluğunda
yapayalnızım unutulduğum sokaklarda
dolaşırken ayaklarım birbirine
kapanmıştır kapılar
biz mi
biz hala imkânsız sevdalarda
NOT: Kadındı / Adamdı / İnsandı / Sevdaydı… Yüklediğimiz anlamlar hep bu kadardı. Kavuşmak imkânsızdı. Gerçek sevgi var mıydı? Kim haklıydı? İsyan insanlığa ulaştı mı? Yoksa yine mi yarım kaldı ( k) !
bu şiir Adem Efiloğlu ve Zekeriya Efiloğlu ortak çalışmasıdır.
(
Uzaktaki Yakınım başlıklı yazı
AdemEFİLOĞLU tarafından
23.03.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
