Neye elimi attıysam sana dair bir iz var.
Tuttuğum kalemde yazdığım defterde sen.
Boynumu büktüm nasılsa gelecek yarınlar.
Neye yarar ki içinde sen yoksan.


Susadım çeşmeye vardım akan suda çehren.
Her yudumda boğazıma takılı kaldı anılarımız.
Ah birde hayalden geçip de çıkıp gelsen.
Heba olmasa bir hiç uğruna yaşadıklarımız.


Ya geceler uzadı ya acılarım geceden büyük.
Anlamadım neden bulmaz beni aydınlık.
Nasıl taşınır bilmem bu keder bu yük.
Dostum oldu durmadan kaçtığım yalnızlık…

( Dostum Oldu Yalnızlık başlıklı yazı Mecaz Adam tarafından 1.10.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu