Eskimiş tezgâhlar da çok okudum
Ben kırıldım tezgâhımı korudum
O tezgâhlarda binlerce okur oturdu
Kaybetmiş kendimi okur iken buldum
Zaman nasıl geçti o tezgâhta anlayamadım
Şiir yazan çıkacaksın deseler inanmazdım
Emanet bırakanlar nuruyla bırakmış inandım
Kaybetmiş kendimi okumada buldum
Gönülden edilen
dualara inanırım
Mevla kabul eder duaları sarılırım
Gönül dilinden o yüzden az anlarım
Kaybetmiş kendimi okumada buldum
Bu güzel tezgâhlar kaybolmaz
Sen ben sahip çıkarsak yok olmaz
Bu tezgâhta oturan okusa yazsa yorulmaz
Kaybetmiş kendimi okumada buldum
Gülveren’im şimdi o güzel günleri ararım
Yâd eder gönülde bağlanır saz çalarım
Yankılanır gülüşler tezgâhta umutla bakarım
Kaybetmiş kendimi okur iken buldum
Mehmet Aluç –Âşık Gülveren