Secde neydi bilmezdik
Kumları nurla geçmezdik
Basar geçerdik idraksiz
Gelişinle nurlu Nebi (S.A.V.)
Secdeyi bildik secdeye vardık
Kumlara nurla basanlar nurlandırdı
Örümcek mağarayı değil
Hakikate değil zulüm gözlere örümcek örmüştü
İbret olarak gösterilmişti örmüştü
Görmezdi gözler önünü
Kaybetmiştik yönleri
Gelişinle Kâbe oldu nuruyla yönümüz
Nurlandı seninle gönlümüz
İman nedir bilmezdik
Şükür ’süz dua ’sız gezerdik
Geldin imanı bildik iman ettik
Şükür ettik Yüce Mevla’ya
Gülmek nedir bilmezdik
Zulümle ezilirdik kayalar üstümüzde
Geldin Ya Nebi güldük
Zülüm bitti altında kaldı zalimler
Yine çıktı zalimler Ya Nebi
Sardı âlemi gidişinle Ya Nebi
Peşinden ayrıldık zalimler çoğaldı
İnsanlık gittin yine ağladı ağlatıldı
Yine sana muhtacız Ya Nebi
Peşinden gitmedik zalimler çoğaldı budur sebebi
Bekliyor seni zelil olmadan ümmet
Yağmayacak üstümüze Rahmet
Bu gece doğum gecen nurla doğdun
Sen gelişinle zaten bir nurdun
Zalime İslam’ın tokadı ile vurdun
Bekleriz seni Ya Nebi gelir misin yine
Sahip çıkamadık sahip çıkar mısın dine
Sardı dört bir yanımızı gaflet
İman der durma koş sonra sabret
Koşan yok vuran yok Ya Nebi
Koşmayınca zulüm oldu kıvranmamızın sebebi
Mehmet Aluç –Âşık Gülveren