Online Üye
Online Ziyaretçi
Bildiğim ne varsa unuttum ki mecburum
buna.
Kıyasıya seviyorum…ne var ne yoksa…varlığın
dokusunda örtündüğüm cümleler.
Unutuyorum her şeyi ve yeniden
doğuyorum ne zamanki yolum kalemle kesişse.
Kendime muhalifim aslında en çok da
kendimi seviyorum bir o kadar kınıyor ve yerden yere vuruyorum.
İyi.
Güzel.
Sevgi.
Ve yaşama sevinci…
Hüznüme sahip çıktığım kadar
mutluluğa sarılıyorum.
Varlık çelişki yüklü bir o kadar
huzurlu…
İşte; yazma sebebim.
Sevginin izdüşümü ve inancın ve
umudun.
Sevmek bir suç olmamalı.
Tüm sevgimle.