Dedim dostlarda aradaki bağı koparttı
Anasını satayım mutluluğun tadı yok
Muhabbeti aradım lambaları kapattı
Anasını satıyım herkesin karnı olmuş tok
Artık lüzumunda sözlerinde gereği yok
Bu gönlüm her şeye kapısını kapattı
Sende kalmış anladım giderken bu dünyam
Kalmadı artık göreceğim senli benli bir rüyam
Şaşırdım bundan sonra hangi şehirde kalam
Açıldı sensiz kapanmaz açtığın bu yaram
Artık lüzumunda sözlerinde gereği yok
Bu gönlüm her şeye kapısını kapattı
Artık taşmıyor kaldırmıyor ayrılığı bu yürek
Elinle kazdın mezarım elinde kalmış kürek
Gitmeden dedim gel seninle beraber yürüyek
Sen hayır dedin ayrı kalak ayrı ayrı sürünek
Artık lüzumunda sözlerinde gereği yok
Bu gönlüm her şeye kapısını kapattı
Hayat senin için sanki bir do remi fa
İçtiğin nedir ki sözlerimi almıyor o kafa
Ne vicdansız çıktın gelmedin hiç insafa
Sen gidiyorsun bensiz ben sensiz ayrı tarafa
Artık lüzumunda sözlerinde gereği yok
Bu gönlüm her şeye kapısını kapattı
Mehmet Aluç – Âşık Gülveren