Tembel bir çekirge olmakla övünüyorum;

Ýçimdeki sekmeleri her atladýðýmda;

Aslýnda biliyorum ki;

Hayat atlýyor üzerimden:

Hani üzerine pul yapýþtýrdýðým zarflarýn

Ýçi boþ duvaklarda

Bir gelin edasýyla süzüldüðüm

Yorgun merdivenlerin her karesinde;

Hangi kareye denk düþtüðümü bilmezdim oysa ben.

Ne anlýk bir izlek

Ne de öz-çekim denen illet:

Kafir ama akýllý cihazlarda

Amuda kalkan elem yüklenmiþ benliðim

Belki de elim sende, demeyi

En özlediðim.

Kayýp bir pul da olabilirim

Yüreðe ýrak bir mektup bazen

Ne çok devþirdiðim ayan beyan:

Bir iklimin sýrt döndüðü

Bir de ikilem yüklü eylemlerin kare kökü:

Güldüðüm çok güldüðüm hem de:

Satýrlara denk düþen iç sesim

Kopup gelmiþ olsa olsa

Yarýn öbekli umutlarýn çatýsýnda

Uzanýp serildiðim.

Zamana yenik düþmekten men ettiðim:

Bariz yükümlüyüm;

Bam teline basýp efkarýn;

Dar açýlý bir göðün penceresine

Tüneyen yalnýzlýðýn bilançosu:

Bazen muhalif bazen muzdarip;

Perhizindeyim umutlarýn bazý bazý:

Yanýlmak, yana yakýla

Serptiðim mevsimin nidalarýnda

Rüzgarýn tutup da kulaðýndan

Mezarýma serildiðim her molada

Rüya denen cinnetin fiyaskosu hepi topu

Karla yýkadýðým yüzümü nasýl ki yalan;

Þükürler olsun ki;

Çamura bulanmadýðým kanlý isyan.

Zývanadan çýksa da balyalarca hücre:

Bazen içimde büyüyen yorgunluk

Kanýtsýz ve kayýtsýz bir diriliþ

Kimin öldüðü deðil

Öldürene dönük yüzünde sessizliðin;

Ýri puntolarla haykýrdýðým da cabasý mevsimin;

Sayýn þair;

Burada balla kestim lafýný

Ya da en güzeli;

Bir durak sonra ineyim

Hüzünler duraðýný da geçtik madem…

Bir kare de olsa gülümsediðim

Sanma ki metazori;

Hala nasýl da saklý çocuk neþem

Varsýn zývanadan çýksýn cümle alem.