.

“Sıradan bir gün” denilebilir. Bu ifade, o günün diğer günlerden farklı geçmediğini anlatabilir bizlere. Sıradan bir kemer, sıradan bir eşya, vs. denildiğinde basitlik, farksızlık, değersizlik ifade edilmiş olur. Hatta genel tutuma bakılıp, sıradan bir tavır da denilebilir. Sıradan bir espri de olabilir hatta. Hiçbir özelliği ve kıyaslananlara nazaran üstünlüğü olmayan şeyler anlamındadır.
 
Oysa hiçbir yaşam sıradan değildir. Yaşam uzun soluklu bir serüvendir. Yaşayanın duyguları, düşünceleri devrededir. Bu sebeple, aynı olayı aynı anda yaşayanlar için bile farklıdır. Zira herkes özel yaratılmıştır. Asla sıradanlaştırılamaz. Psikolojileri, hayat şartları aynı kefeye konulamaz. İnsanlara eşya muamelesi yapılamaz.
 
Burada asıl sıradan olan, karşılarında istedikleri gibi yönetebilecekleri, sömürebilecekleri tek kalıp insan görmek isteyenlerin, bu isteklerini karşı konulamaz bir emir telakki eden, zombileştirdikleri, bilinçsiz, şuursuz beyinler sayesinde, tekraren aynı suçu işlemeye kendilerinde hak görme eylemidir.

Bu eylem, faili küresel güçler tarafından, üstenci ve çıkarcı bir bakış açısıyla kendilerince sıradanlaştırılmıştır. Yaradılış gayesini kavrayan her insan, kendisini makine, robot veya program gibi gören bu şer güçlere itiraz etmelidir. “Ben de en az senin kadar özelim.” demeli ve insanların, sıradan olmadıkları için, yaşamlarının da sıradan olamayacağını, adalet önünde eşit haklara sahip olduklarını, güçlünün, zenginin, makam sahiplerinin doğrudan haklı sayılamayacağını, haklının güçlü sayılması gerektiğini kabul ettirmelidir.

Aynı kabul, devletler ve milletler söz konusu olduğunda da geçerlidir. Farklılıklar, kıyas yapılanların hakkına girilmiyorsa, onlara zarar vermiyorsa, saygıya değer bulunmalı ve farklılıklarını kendi tercihlerine göre yaşamak isteyenlere imkân sağlanmalıdır.

Mücella Pakdemir