Tüm Duygularýný Duyularýný Çürümeye Mahkûm Etmek

Bir insanýn geçmiþinden bugüne taþýdýklarý, gizli nefret dolu hislerini böyle özel demeyelim de açýða çýktýðý dönemlerde onlarý güzel bir güzellikle donatýlarak, yeniden ele alýnmasý ne yapabileceðine dair toplumca bakmak için yeniden büyük bir çabayla uðraþýrken onlarýn, görme, dokunma, iþitme, tatma ve koklama duyularýnýn kör olduðunu görerek, elde yapýlacak bir þeyin olmamasýnda þaþýlacak bir taraf yoktur. Bunlar gayet doðadýr, ne kadar çabalarsan çabala, onlarýn duygu ve hislerini bakýþ açýlarýný deðiþtiremeyiz, bu insanlarýn hayatý yaþama süreçleri böyledir ve böyle olmalarý, onlar için kazanç iken, hak ve hakikat adýna bir kayýptýr. 

  Kuþkusuz bu nefret dolu hisleri hayati bir nokta isabet ettiði için, toplumu derinden yaraladýðý için bizler dikkate alarak, onlarý yeniden temiz duygularla yaþamalarýný istiyoruz. Zira onlar hala bu nefret kin dolu söylemle, kendi nefretlerini meþru göstererek, meþru olmayan kin dolu söylemlerine güya hünerlerine övgüler düzmekle yetinmeyen bu insanlarý, ancak ve ancak adaleti tesis eden bir kimsenin yargýlamasýyla, üzülerek söylüyorum ki hapis cezasýyla cezalandýrsa bile bu huylarýndan asla vazgeçmeyeceklerdir. 

  Bundan dolayý adaleti saðlayan kiþinin iþi gerçekten çok zordur. Þimdi kendi eliyle böylesi insanlar, tüm duygularýný duyularýný çürümeye mahkûm ederek, bedenin yitiþinin ardýndan yeniden bedenini yenileneceðini sanacak kadarda, aptaldýrlar, vesselam.

Mehmet Aluç