Gülmeyi Ahirete Sakladı Mevla
Dün uzakta gördüm yıllardan sonra uzaktan o yâri
Çökmüştü ben gibi dedim içimden dönseydin gittiğin o gün bari
Dedim ey aşk yaktığın kadar yaktın bir güldürseydin
Aşk dedi gülmeyi ahirete sakladı Mevla daha ne sorarsın
Gözyaşı dökmeseydin kururdu dedi gönül toprağın
Yeter sanma gözyaşların cennette o yârinle bir an kucakladığını
Hasret biter gözyaşın biter daha ne istersin ey âşık
Aşk dedi gülmeyi ahrete sakladı Mevla daha ne sorarsın
Mevla’dan niyazla istemezsen değerin mi olurdu
Aradığın bu yârin gelir seni mi bu âlemde bulurdu
Ağlamazsan gönül toprağım kurur canın can mı olurdu
Aşk dedi gülmeyi ahirete sakladı Mevla daha ne sorarsın
Dedim o zaman ey gözyaşlarım ağla kuruyana kadar
Mevla böyle buyurmuş dünyam olsun istediği kadar dar
Ey hasret gel gir koynuma senden sonra sarılacaksa o yâr
Aşk dedi gülmeyi ahirete sakladı Mevla daha ne sorarsın
Mehmet Aluç-Gülveren