Yolda Sapmalara Meyil Etmemiz
Bazen sıkılırsın sığmazsın bu koskocaman âleme, yüreğine öküz oturmuştur artık nefes alamaz gibi olursun, Rabbim ben bittim, sen yettin dersin o an huzura erişirsin sıkıntıların gider, sen âleme sığamazken âlem gönlüne sığmıştır. Biraz önce menfi duygular tüm çaresizliğiyle sarmışken, şimdi argümanların gülümsemesi gönlünü sarmıştır yüce Allah c.c.yardımıyla ihsanıyla keremiyle…
Biraz önce ki karanlığımla yaşayamazken şimdi İşrak vaktinin aydınlığıyla aydınlanmak ne güzel şükürler olsun yüce Allah C.C ‘ya. Yaşadığımız alanın kapsamı daralırken acizliğimle Rabbime duayla genişledi. Beni bu sıkıntılara sokan dünyalık meşakkat etrafımı sarmışken, benimle olan Rabbimi bir an unutarak, beni bu durumdan kurtaran Rabbime dair bir an uzak tutan uzaklaşmaları o an irdeleyememem bir eksikliğim yetersizliğim olarak, bana ders olması temennisiyle Rabbimin yardımıyla huzura erdim. Biz insan olarak her zaman bu zaafların bizi eksiltmesiyle dar alanlara sokmasıyla, yolda sapmalara meyil etmemize olanak vermiştir. Bu eksikliğimizi hisseder hissetmez Rabbimize dönersek aynı benim gibi, bu eksikliğimiz yok olur Rabbim eksikliğimizi tamamlar.
Üzüldü de üzüldü bu deli gönül ne çok üzüldü
Üzüntüyü veren Mevla dermanıyla üzüntümü giderdi
Çaresizliğimle üzüntümü Mevla’ya arz ettim üzüldüm
Üzüntüyü veren Mevla dermanıyla üzüntümün devasını
Çok şükür dua huzuruyla gönderdi
Mehmet Aluç