Gecelerim Gibi Karanlýk Kaldý

 Her gece hayal ederim gözlerini uzun uzun

Koynumuzda yatardý düþlerimiz sessizce usul usul

Ne oldu birden kayboldu gittiler anlayamadým

Þimdi gündüzlerimde gecelerim gibi karanlýk kaldý

Yalancý bir bahar ayý’nýmý yaþadým ben yýllarca

Üþüyorum böylesine güneþli havada ruhum þaþtý

Uzandým çimenlere diken gibi battý rahata eremedim

Þimdi gündüzlerimde gecelerim gibi karanlýk kaldý

Hangi hecelerle yalnýzlýðýmý anlatsam çare olmuyor

Mevla’ya duadan baþka yolum çýkmýyor gönlüm duada

Dileðim sensin gece gündüz dilimde semada ellerim

Þimdi gündüzlerimde gecelerim gibi karanlýk kaldý

Yalancý bir sevda olamaz bizimkisi bir zerre olsa da

Bassam yaralarýma tuzu of demem sensizliði söndürmez

Yediðim hayatýn tokadý olsun hasretin deðil dayanamam

Þimdi gündüzlerimde gecelerim gibi karanlýk kaldý

Ettiðin bir þakaysa af ederim deðilse nasýl dayanýrým

Çektirme acýnýn en koyusunu çekemem bu canýmla

Ömrümü yoluna gül diyerekten döktüm ne olursun gel

Þimdi gündüzlerimde gecelerim gibi karanlýk kaldý

Andýkça adýný yüreðime hançerler saplanýr durur

Çabuk dön gel de yârim muradýmýz gerçek olsun

Gelmeyeceksen gel ellerinle öldür muradýn olsun

Þimdi gündüzlerimde gecelerim gibi karanlýk kaldý

Mehmet Aluç-Gülveren