Bir abartý olmamasýný temenni ediyorum her renkte ayrý kanatlandýðým vebalin de satýr arasý.

Gövdemde delikler mevcut belli ki ölüm ve deþmek meþru olmuþ.

Kýrpýldýðýma binaen kýpýrdayamýyorum belli ki aðýrlýklardan kurtulmanýn vakti geldi de geçiyor.

Sözcükler var abartý olmamasýna çalýþtýðým lakin afakanlar basýp da gün ertesi meþru bir yenilgiyle sonlanýyorum. Arka bahçesindeyim cehennemin oysaki az evvel safran sarýsý bir düþ g/örmüþtüm.

Ýniltiler saklý koynunda denizin ve ben denizin ta kendisiyim adýmý da çiçek bahçemi de lav ettim az evvel.

Ýstifli ne ise belki de gayri meþru bir mutluluk yufka olmasýný yüreðimin de artýk kimse önemsemezken.

Gerginim fazlasýyla elektrik yüklü ve az evvel trafosu patladý þehrin ve karanlýða gömüldük cümleten oysaki bilgisayar ekranýn ýþýðý hala canlý ve taze ve yazýlmasýný bekleyen milyonlarca cümle var alt bilincimde lakin egemen olan sair duygu ve hangisini hangisi ile eþleþtireceðimi bilmeden yanýp sönen imlece b/akýyorum ve satýrlarý kovalýyorum peþi sýra sürüklendiðim rüzgârýn da yakamdan düþmeye niyeti yok iken.

Kalabalýk az evvel firar etti ve yetim kaldým acýlardan oysaki azdý bu gün payýma düþen acý. Ben sevdikçe insanlarý ve kendimle iþtigal bir mýntýkada ne zamanki bir yetkili mercie baþvursam… ya geç kaðýdý alýyorum müdürden ya da geçiþtiriyorlar içimdeki devasa mevsimi. Gün öbeklerinde satýrlar yok satýyor: bayram öncesi telaþým da yok sanýrým geçen bayramýn acýlarýný saðalttýðýmýn da temsilcisi içimde hüküm süren tanrý.

Þifresini bilmiyorum girdiðim dükkândaki þeker kutularýna dokunmak isterken alarm çalýyor oysaki ne çaldým ne de t/adýna baktým. Baka kaldým öylece ve gençten bir adam söyleniyor.

‘’Daha bitmedi mi alýþveriþiniz?’’

Ýyi de bayram öncesi bu telaþýn olmaz mý haklý sebepleri.

Lokum yanaklý bir çocuk ve madlen çikolata tadýnda þiirler arzuluyor damaðým ve sadece yutkunuyorum.

Bir handikap aslýnda yakalandýðým devasa bir dalga… öyle ya, ben deniz’im ve tüm çiçeklerimi geçen bayramda soldurdular.

Kardeþimin koluna takýlý serum þiþesi ve ben ne diyeceðimi bilmeden taburcu olmasýný beklediðim bilmem kaç kürün neticesinde heyetin neye karar vereceði…

Kardeþim ise çok kýzgýn en çok da bana ve haklý da.

Geçen bayramda kalmýþ bir acýyý hala nasýl saklý tutuyorum ve önüme bakmam gerekirken ben sadece s/ayýklýyorum.

Gökten yaðan konfeti.

Göðün yollarýnda korna çalan melek arabalarý ve içimdeki tiz ses.

Haykýrdýðýmý duymasýn kimse. Ýyi de neden yaþýyorum ki ben?

O, bunu duymasýn ya da bir diðeri anmamý yasaklasýn diye mi?

Yasaklý bir kanal gibi içimdeki dev ekran ve satýr aralarýnda düþük frekanslý bir çanak anten aslýnda metazori sevmemelerle iþtigal insanlar ve kime tutunacaðýmý bilmeden uzaklaþýyorum: hep kendimden hem de insanlardan oysaki yakýn durmam gerek.

Söylemler.

Sözcükler.

Kanlý baltalar ve iþte yüreðimdeki kesik ve kesitler.

Mahmuzladýðým duygularý belki de mahmur bir ön yargý.

Ve ben bir deniz’im hem de dalgalý bir deniz asla uyumayan asla durulmayan varsa yoksa azgýn dalgalarýn yüreðimi titrettiði ve insanlarý ayný anda sevip onlardan uzak durduðum.

Duyumsadýklarým bir yanda.

Doyumsuzluðu ruhumun diðer yanda ve iþte özgür býraktým kalemimi ve hiçbir etki altýnda kalmadan imzamý atýyorum altýna yazdýklarýmýn.

Tenha bir yol umuduyla çýktýðým o uzun yürüyüþ ve bindiðim taksideki þoför son sözü söylerken:

‘’Yol kapanmýþ.’’

Adam da pek patavatsýz oysaki peþin ödemiþtim yol paramý ve az ileride polis didik didik arýyor insanlarý. Neymiþ efendim? Büyük takýmlarýn çok önemli bir maçý olduðunu için kal gelmiþ içlerinden tüm þehir sakinlerinin.

Adý futbol ve insanlarýn-taraftarlarýn-ellerinde içki þiþeleri sanýrým maç öncesi hazýrlýk yapýyorlar potansiyel þiddetin daha da þiddetlenmesi adýna.

Ben bir deniz’im ve protesto edip kalabalýðý tüm dalgalarýmý üstlerine salýyorum ve suyum çekiliyor. Azalýyorum ve tükeniyorum ama hala nefes alýyorum.

Sözcükler, diyorum.

Sözcüksüz yaþadýðým bir ömrün ertesinde sözcüklerle susup sözcüklerle haykýrýyorum ve adýný koyamýyorum bir türlü gün.

Gün özürlüyüm ama günün ta içinde.

Gün ýþýðýyým en çok da sevdiðim insanlara sunduðum bir avuç deniz suyu.

Kayrasýndayým yüreðin ve þehrin.

Tapusu bende sevginin ve de özgürlüðün ve bir bir saðaltýyorum dünümü.

Menzil dýþýna çýkýp da arz ediyorum dosyamý oysaki herkes pek bir suskun.

Etki altýnda kalmadan yaþamalý ve yazmalýyým iyi de benim etkilediðim bir duygu ya da duygunun etiketi ile nasýl nokta koyacaðým bu sürgüne?

Kaybolduðum da yalan ne de olsa ben asla var olmadým.

Çiçek olmaktan feragat ettim sonunda ve solmaktansa sonlandýrmak istiyorum cennet bahçesi düþümü.

Deniz olduðumu biliyorum artýk ve attýðým her kulaçta kendimden uzaklaþýyorum ve bu yüzden yazýyorum.

Kaç desibel ise içimdeki yenilgi.

Kaç birimse yüreðin þavký.

Geçmiþin izini sürdüðüm ise gerçeðin ta kendisi ve de kendimi aldattýðým lakin önümdeki boþluk beni sadece yutmak isterken ben istiyor muyum peki yutulmayý?

Mazinin içimdeki firarýna karþý koyamazken ve derdimi anlatamazken kimi insana ben genele hitap ediyorum iþte caným yanarken daha da çok yansýn diye fitilliyorum sözcükleri.

Protesto ettiðim aslýnda içimdeki durgun nehir oysaki deniz olmanýn lütfüne yeni vakýf oldum ve çemkiren iblisi de lanetlemenin ötesinde uzandýðým yolda boyum asla uzamazken ben yerleþtiðim rakýmda þehirle boy ölçüþüyorum.

Hava rüzgârlý ve yaza ihanet eden poyrazla daha da kabarýyorum.

Boðulmak hiç bu kadar zevkli olmamýþtý ve de kendi dalgalarýma yenik düþmüþken içimden fýþkýran bir hazin rota yarýna meyyal oysaki yarýnýn planýný kader çoktan yapmýþken. O zaman neden hala bekliyorum iki yakamýn illa ki bir araya geleceðine?

Þimdi gitmeliyim dalgalar boyumu aþmadan. Yarýn ayný saatte buluþmak üzere hoþça kalýn eðer hala ki deniz kývamýyla deviniyorsam bir de rast gelirseniz o bir çapulcu çakýl taþlarýna arkamdan serpip de yola kaybolmazsam buradayým.