Demir aldığım iklimde bir sanrıdan
ibaret küllerim:
Deli fişek bedenimde iskelet görevi
gören
Sözcüklerim.
Kanayan ne benim ne de dünde terk
edilmiş
Lenduham.
Sabrıma delalet tüm şarkılar
Hicaz makamında aksayan yankılarım
Elbette izini sürmekten gına gelmişken
lanetin
Şimdi düş topluyorum ben bu gezegende
Geçen yüzyılda kalan çocuk yanımla
Sefasını sürüyorum sözüm ona
Acıdan ibaret olmasaydım keşke…
Demenin de meali yazdığım her kelime
Ve istikrarla öldüğüm
Canım çıkmasa da bedenimden
Zuhur eden yetim beyitlerim.
Ben bir yetim’im sevdalı mavim
Lakin kiri olmayan bir lekeyi de
evlat edindiğim
Peşindeyim aşkın, rahmetin:
Oysaki kime ne kime ne?
İzdiham yüklü şu mecazi firarda
Aşka bansam hecelerimi ne fayda?
Sanmasınlar da hani; akılla yürek
firarda.
İzahı olmayan ne çok acı:
Bir yanda ölü çocuklar;
Bir yanda
Babasını asla koklayamayacak bebekler.
Aşkın vatan aşkına döndüğü kıblesinde
Sevdalı methiyelerle yola çıkan aslan
parçaları
Elbette şehitler ölmez, demenin
mealidir
Her sabah uyanıp da
Yüzümü dualarla yıkadığım.
Canı yanan sadece ben değilim,
sevdalı mavim
Makûs talihimin hatırına
Bir de annemin yüreğindeki o kocaman
yama
Yaramla iş birliği yapan her mazluma
Sefasını sürerken şeytan
Melek ruhlarında güzel insanların
Olmaz mı umut ve sanrı?
Acıyı ifşa ediyorum
Acımadan kendime daha da acıtıyorum
ruhumu
Kanayan her şehrinde, beldesinde
ülkümün
Ve cennet vatanımın:
Peşine düştüğüm o rahmete
Toz kondurmadan
Tozu dumana katıyorum kocaman
sevgimle:
Sunduğum ve hala toprak olamadığım;
Sınandığım ve sabrıma katık yaptığım
O mecazi firarım bu gezegenden,
sevdalı mavim.
Hani, aşk iken seni ihya eden…
Hani, sen iken aşkı âşık sıfatıyla
küreyen
Bir de hala küsmediğim künyemde saklı
benim maruzatlarım
Devasa gökyüzünde gördüğüm Rabbime ve
O’nun aşkına
Vakıfım nasıl nasıl vakıfım:
Ana yüreğinde açan çöl çiçeği kadar
da masum kalabilmeyi
Başardığım elbette yalnızlığın
gölgesine sığındığım.
Tümden gelen yalanları
Yüreğim ile ısıtıp erittiğim o buz
dağı:
Tüm kötülüğün ve zulmün barındığı
Dev bir lanet
İçine akan bir nehir gibi
İçimdeki hüzünle Rabbime yakın daha
yakın durduğum
Her basamakla bütünleşen titrime
saygımla
Yeknesak gölgeleri de topa tuttuğum.
Korkum yok kimseden Allah’ın izniyle:
Sadece ben ve Rabbim
Kursağımda kalan her lokmayı
yetimliğime
Armağan ettiğim bir niyazda saklı
aslında:
Tüm bedduam kim ki kökünü kazımak
adına
Rahmetin ve enginlerin
Varsa güçleri bir de yan baksınlar
Sevdalısı olduğum cennet vatanıma da
kolaysa
Sanırlar ki biz dik durmayacağız her
mevsim?
Kaygılarım öldürdüm ben dün gece
Afakanlar basan izdihamda terk ettim
zalimi bir de iblisi;
Mazluma yan bakan her habis gölgeyi
de
Lav ettim
Allah’ın izniyle.
Toz duman olacakmışım, gülerim.
Laneti giyinen zalimle de el
sıkışacakmışım.
Rüyalarında görürler.
Varsa emsalim
Varsa yan çizdiğim niyazım
Elbet nifak sokanlara Rabbin ihtarı.
Olamaz da korkum ve çekincem:
Biz kolay gelmedik bu günlere.
Zihnimde perdesiz bir sevgi masalı
Önce yüreğimi sonra bedenimi siper
ettiğim
Cennet bahçemde saklı benim rüyalarım
ve sevdam:
Önce vatanperver
Sonra sitemkâr mizacımla
Dokunamaz da kimse geride kalan bu
hatime,
Aşkla yazılmış destanına güzel
ülkemin.