‘’Hiç kullanýlmamýþ bir zamanýn göz kapaklarýný açýyorum.’’(N. Marmara)

Soyutsuzluðun ikbali bir o kadar yarým ada düþler…

Yazýlmaya dair bir menkýbe

Ve elimde mýsýr koçanlarý

Oysaki yutabildiðim deðil

Haykýrdýðýmdan çok fazlayým.

Azýða alýnmýþ bir düþ/üþ

Son durak;

Saðýr istasyon

Vebalý bir þiirin güncesi

Ramak kala ihanete

Maliyeti ölüm ve hüzün çok sevmelerin.

Tanrýçasý bir yalnýzlýk

Boðmakla baðlamak arasýnda bir edim

Þimdi misafir ettiðim sefil bir yetim:

Dokunaklý bir þiirden çok fazlayým

Dokunmadan da aðlamalýyým:

Yitimi kýsýk bir heves

Özrüm yok ki özür dileyim.

Bir elimde tutaç

Aþkla sarmalýnda hidayetin

Kimine göre kopuk telleri ile içine mýrýldanan bir saz.

Ah, neyleyim, demenin de yok ki meali.

Küçük bir kasabada büyümeliydim oysa

Yasaklarýn ve günahlarýn olmadýðý

Sanrýlý bir memleket içimdeki tarla

Tarla kuþunun da hezimeti

Ayrý kaldýðý kadar hayallerinden ömür boyunca.

Sancýlý mevsim:

Ýyi de tek günahý yok Ekim’in:

Ekilen acýlarda günden güne büyüyen

Bir safsata

Açýk ara farkla sevdiðim insanlardan çok fazla.

Bir lütuf

Bir serenat

Eylemlerde yoksuluyum aþkýn

Devasa kehanet

Örerken mihrabýn hüzün hýrkasýný

Dilimde sökün eden bir vaveyla

Ýnce uçlu kalem

Þair olsa bile tez elden seven

Kayrasý satýrlarýn illa ki bir gizem.

Ýster istemez ertelediðim cenaze denen düðün

Düðümlerinde yüreðin

Kopsa keþke demeyi özlediðim bir daraðacý

Altýmda da balçýk

Alçalmadýðým kadar da alným açýk:

Sevdalý bir nazire

Þekli k/ayýp bir üçgen

Sevmelerin dirayeti

Yaslanýp da hidayete

Umudun serildiði yeknesak bir özlem

Baðdaþ kurmakla boy ölçüþen

Dünden evvel kopup gelen.