Kalbime dokunan kadınsın,

Biliyor musun,

Sen.

Gökyüzü gibi uçsuz bucaksız yalnızlığımı,

Sadece bakışlarınla deldin.

Öyle başıboş dolaşan ruhumu,

Ruhunun meftunu kıldın.

Sonra o gülüşün var ya o gülüşün,

O gülüşün,

Öyle bir kement oldu ki boynuma,

Bin deli tay gelse, kopartamaz onu.

Esirin oldum sanırım,

Asaletin ve zarafetinin.

Hepsi bir yana da aşkım,

Kalbime dokunan tek kadınsın.

Biliyor musun,

Sen,

Sen, kalbime dokunan tek kadınsın.

Tek kadın !

Ömrüme ömrünü ekledin,

Gül bahçelerinde ömür sürdürdün.

Sen, her şeyim olan kadın,

Sen, kalbime dokunan tek kadınsın.       

( Kalbime Dokunan başlıklı yazı Gürcan Onat tarafından 26.12.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu