Matemin devinimi idi o mahrem yolculuğun

Belki de

Asasında saklı o tünemiş kuş

Belki belki bir veryansın

Sözcükleri unutulmuş tükeniş.

Ar bildiğimdi ansızın açan goncam

Aşk bildiğimdi sessizce

Çatan kaşlarını,

Mazide bir y/ara

Aşkla büyüyen varlığıma da taktığım t/asa.

 

Şehla düşlerin yitiminde

Açtım kutusunu yeni yılın

Aşkın serzenişinde

Unutulmuşluğun da güftesi

Elbet saklı sağanakta

Tüten her ısrarlı v/eda

Bir köhne enkazda saklı ısrarla seven

Yüreğin de k/özünde muradı

Yan gelip yatan da değildi hani;

Güne dair bir ibare

İbresi hüzne vesile olsa olsa

Lakin ödün vermeden mizacından

Geviş getiren her hece

Nasıl ki tutukluysa acıya ve geceye.

 

Bariz yenilmişliğin teşrifi;

Ayan beyan sırıtan gözyaşı

Gök kubbenin de sönmez feri:

Bir matemde

Bir savaşta

Bir de ölümde saklı nice vecize

Gün odaklı bir b/akış kardıkça dünü.

Ne gam ne gam oysa

Dibi delik sarnıcın efkârlı izdivacı

Başı kayıp bir masaldan da firar eden yabancı

Oysaki bir düş vakti kundaklanmıştı bu şarkı.

 

Kefil olduğum dünüm, mizacım…

Yorgun olduğum hasbelkader her düşüşte

Yongası cihanın

Örtüsü belki de anlık isyanın

Elbette dilime dolanan her tövbe

Nasıl ki yakın kılar beni Rabbime…

 

Aşkın atağında asılı

Sevginin de maruzatı iken

Elem yüklü bir tefrika

Oysaki sağdıcı idim rüzgârın

Hem de yılın son gecesi

Çöken dizlerimde maruzatım

Dile gelen gelmeyen her itirafın da kulpunda saklı

Rüyalarım.

 

Elbet pekişen bir sevda

Elbet erdiğim mertebe

Gönül gözünde asla da asılı olmayan perde

Varsın kundaklansın maruzatım

Kurguladığım kadar

Kurcaladığım ömrün şifresi

Sevi mertebesinde

Asla da tanımadığım engel.

 

Basireti bağlanmış ömrün tüm derdi tasası

Mutluluğa özlem

Bin bir nifak sokulsa da hayatla arama

Sanmasınlar vazgeçeceğimi:

Tüten duman

Yanan feri özlemin

Aşkı katık yaptığım her minval

Seyrinde rüyaların

Dolduruşa gelen matemin dahi olmaz tek itirazı

Gölgemle mücbir hayaller

İmanımla da tanımadığım engeller.

 

Sevi dilinde bir avuç huzur

Serpsinler matemime, özlemime de

Dokunmasınlar

Anbean sevdiğim kadar

Kundaklansa da mizacım

Kurmaca bir hikâyeden çok öte

Ben aşkın yazılmış bin bir masalından

Sarkıttığım o iple donandığım lafügüzaf

Hele ki

Sevdalı recminde minvalin

Körpe düşlerden ördüğüm merhamet ve

Aşkla özlemin imtihanı

Rabıtamda saklı maruzatım:

Ne de olsa sevdiğim kadar insanım.


( Sevdiğim Kadar İnsanım... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 31.12.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu