Mavi bulut…

Taksiratýmý affet Rabbim ve saða dönmeden solumda saklý tuttuklarýmý koru.

Aþka dair bir seçimse ellerim yapýþ yapýþ az evvel bitti pamuk þekerim ve gözlerimde Ýlahi acýlar aþka neþreden sefil yüreðimle geçtiðim köprü elbet azat edileceðim hapishane artýk hangi dürtüyse insanlýðýn yenik düþtüðü herkes bilsin de bir vecizeden ibaret olduðumu.

Maðlup gelen mevsim.

Yaþlý iksirim az evvel çöpe döktüðüm dip acýlarým ve þimdi köstekli saatin rahmetine sýðýnýyorum hani babamýn gözünden sakýndýðý o devasa rahmet: az evvel uðurladýk uðursuz baykuþu ve rencide edilesi eþi bayan kuþ belli ki bir ömür ayrý düþmeyecekler saklý tuttuklarý lanetten.

Ýzahý varsa eðer…

Anlatmaya da devam ederken usul usul…

Ve o sarkaç demli zamanýn dertli yelkovaný ne de olsa hüznüne biat peþinde akrebin.

Sözcükler…

Lafügüzaf, yönergem bir de sunulmayý bekleyen dilekçem.

Bir dikensen hala patlamadý mý balonlar?

Sevilmeyi þart düþen bir kýrlangýç filan da uçmuyor dolaylarýmda.

Ben þen kahkahamý içimdeki pamuk ipliðiyle izdivacýna talip olduðumu bilumum yenilgiyle sývadým ve asla da gülmedim sokaklarda sadece ýssýzlýðýma çemkiren iblisi görüp de ataða kalktým ne de olsa aþkýn ve yalnýzlýðýn mimarisi idi içimdeki dalkavuk elbet çocuk yüreðimde saklý fýtratým ve gözyaþýma da sahip çýkarken Tanrý…

Ýndinden hasretin düþler b/öldüm ve örttüm gerçekleri ta ki hizaya gelene kadar aklým ve sadakat yeminim öncelikle yanýk sesinde hüznün rivayetler g/ördüðüm aþkýn ümmetine sýðýnýp da yola aþktan geçen Allah dostlarýna rastlayana deðin kimler geldi geçti düþ çukurundan elbet tutunduðum tek daldý hidayete duyduðum özlem belki de kanatlarý kýrýk bir akasya aðacýydým nasýl bir redifse gölgemin mimarý ve sür git hezeyan sayesinde yattým kuluçkaya elbette doðacak güne hükmeden Rabbin varlýðýna duyduðum inanç ve þevk ile asýldým da bilinmezin rahmetine.

Aþka hamt ettim yalnýzlýðýma da.

Hakkýn yoluna serildim sürgün yediðim insan gölgelerinden uzak kalmak adýna yeminliydim de kendimi bulup evrene sunmaya.

Aþka ihanet eden düþ öbekleri ve sefasý ömrün sürdü ya da sürmedi lakin teþrif eden acýlarý sindirdim de ve lakayt olmadan riayet ettim kanunlarýna evrenin týpký ceketimde sakladýðým nazar boncuðum ve eksik etmediðim kadar dualarýma sahip çýkan annemden yanaydý tüm kaygým sadece kalmasýn benden uzakta.

Latif bir rüzgâr edindim.

Mevsim de beni evlat edindi.

Ne kuþtum ne insan.

Ne aynýydým ne de konuþtuðum baþka bir lisan.

Baþým dik; aþým aþk ve sevdanýn manzumesi iken ismim, güncem ve gördüðüm tüm rüyalar.

Aþkým büyüktü: Rabbime ve ülkeme.

Boyum uzadýkça uzadý ben Ýlahi Aþka erdikçe.

Bütçem kýsýtlý bir faniydim lakin yüreðim zengin ve sevdalýydým ben þiirlere ve insanlara.

Taslaðýmda saklý olan ne ise ve de tasvip etmediðim ne de olsa disiplin maðduru bir düþtüm tüm baskýlarý ve zincirleri kabullenip da sadece düþlerimde ve severken özgür ve düþkün sessizliðine ne de olsa benim yerime konuþan Ýlahi Aþkýn sunumuyla ihya olmuþtum ve de acýlarýmla derdest lakin sönmeyen güneþin de pervanesiydim sevip yandýkça kendine eren bir düþ kadar gerçek belki de saflýðýmýn gölgesine sýðýnan o yavru serçe kadar minnacýk yüreðimle insan sevgime doyamayan nihayetinde sonsuzluða kanat açan.

Yýl uðursuzundu belki oysaki ben ne kimlik derdindeyim ne de peþinde beþeri vasýflarýn ve doyumsuzluðun nihayetinde gölgesine kavuþan bir aðaç dibi elbette kovuðunda saklý hazinesi ve kayýp neþesi.

Bir bukalemuna dönüþebilirdim de ansýzýn:

Hani, az evvel konuþan ve an itibariyle coþan kanatlarýna dahi pervane takan bir kartal ve yufka varlýðýmda yumduðum gözlerimde dahi rast geldiðim rüyalar ve maneviyatýn açýlýmýnda sevgiden öte yolu olmayan bir dünyalý lakin ket vurulmuþtu da varlýðýma.

Solmadan ve sönmeden.

Hangi kat ise çýktýðým ve ýþýklarýn karanlýða döndüðü…

Ötenazi yaptýðým mazim elbet sevdalý bir mizansende alkýþ tutan nameler ellerimde anýlar ayaklarým gerisin geri gitse de korkularýmla yüzleþtiðim satýrlar ve nihayetinde umut penceresine tüneyen bir kelebek kadar kýrýlgan ve sýkýlgan ve sadece yazarken kendiyle barýþýk bir kelamdan öte olmadýðým nasýl da aþikâr…

Ant içtiðim Rabbime ve ömrün düþen rahmine binlerce kehanet ve o tek gerçek ki; beni bana yakýn kýlan aþk ateþi yanmaya dünden hevesli bir bedevi ön sözü olmayan bir romandan firar eden o asi kahraman kadar da mütereddit ve yenilgileriyle doyan bir narsist…

Sözcükler mademki kulvarým ve ruhumda saklý katýksýz sevgim þimdi iç rahatlýðý ile ölebilirim yeter ki bilinmeze denk düþen gönül gözümle bahþetsinler bana beni ve tüm gizemi.