‘’Zaman kekemeydi ve tarihe sýzan

Soytarýlar gördük genç ömrümüzde…’’

(Alýntý)

Maviden bir alýntý adeta

Bekasý yýllarýn yük pazarýnda

Bir tebessüme razý olduðum kadar

Ömrün hýncýný aldýðým katýksýz huzurunda aþkýn.

Bir vaveyla konan satýrlara

Gizin de tarifi tanýmsýz bir yasa

Arka ayaklarýnda dik yokuþun

Sükûtu-u hayale uðradýðýn bitimsiz umudun.

Ismarladýðým hangi þiir gelmedi ki adresime?

Hangi hazandan çaldým seni

Sesin ki en davudi ve muteber yenilgi

Vurulduðum yüreðimden nasýl da belli.

Bir mavi turnayým:

Ýçim dýþým bir

Yere göðe sýðamadýðým

Tanýmsýz bir yastayým.

Kilit vurmaksa yüreðe

Sonrasýzlýðýma sadýk kaldým elbet

Kaderin tevazu yüklü izniyle.

Heceler yerle yeksan

Salkým söðüt uzandýðým o devasa aksan

Ki ömrün de sunumu her þiir

Baþým göðe ermedi mi sanýrsýn

Elbet yiðitliðe gölge düþürmediðim.

Bir sancak ki;

Aþkýn muteber asasý:

Bir mevsim ki;

Ne kara kýþ ne de mahzun baharýn bekasý:

Þimdilerde sür git na’þý gölgelerin

Edimlerinde saklý hüzün

Ödenmemiþ kefaretin.

Týrsak bir hücum;

Sivrildiðim kadar sindiðim en mahzun yýldýzým:

Aþka beyitler adadýðým nasýl ki aþikâr;

Köhne bir lahitte unutulduðuma

Sanýr mýsýn ki etmedim tövbe?

Kýlýksýz hezeyan:

Safi huzur Rabbime sunduðum beyan:

Gönül gözünde açan nice çiçek

Ket vurulmuþ duyumlarda

Kabrime de yýðmasýn kindar hükümleri hani hiç kimse.

Göðün þifresinde takýlý aklým:

Maðdur, mazlum, yetim haznesinde rüzgârýn:

Nice gel-git;

Nice çehre solan mevsimsiz;

Nice fani ki kaldýðý kadar mütereddit

Ve kimsesiz.

Elbet vardýr bir sahibim:

Günyüzü görmeye ne zamanki meylettim:

Sýðýndýðým tek varlýk

Andým olsun ki Ýlahi Aþkýna sadýðým

Ýki cihanda da aziz olsun varlýðým

Sancaðýna uzanan ellerinde umudun

Bir dehliz ki varacaðým da son yaka

Çýkýp da bedenimden

Arýndýðým kadar da kalmadý geride

Ne dert ne tasa.