Yalnýzlýðýn veri tabaný elbette aldatý her bir istatistik veri.

Doðaçlama yaþarken rakamlara dökülen insan izlekleri ve özveri yüklü varlýklarýn ön sözü iken cümleler.

Ne kadar yol kat edersek edelim ve iþte bir anda verdiðimiz tüm emeðin boþa gittiði.

Telaffuz ettiðimiz duygular bazen kazaným bazen kayýp addedilen aslýnda kanlý canlý insanlar: hem uzak durduðumuz hem manen yakýn hissettiðimiz hem de dolduruþa gelen kaygýlarla dost kelimesinin rencide edildiði…

Heyhat.

Ýkramý cihanýn ve ebemkuþaðýnda saklý renkler aslýnda içimizde dönendiðimiz aslýnda yüreklere d/okunmak adýna içten gelen bir duygu aktarýmý.

Yalýn seyri özlemin ve özlemeye dair aslýnda özlenmenin pek de mümkün olmadýðý.

Ve iþte asýlý o gece lambasý:

Kim çekti fiþini, söyleyin hadi?

Kim çekti peki yüreðimin fiþini?

Ve ben boylu boyunca serildim kabrime oysaki canlýyým ben hem de kanlý canlý.

Ama az evvel baðýþladým tüm iç organlarýmý-pardon duygularýmý-ve çürümeye terk edildi en baþta yüreðim.

Bir zafer nidasý mý beklenen?

Bir baþkaldýrý mý?

Haþa, güzel Rabbim ben bir kez dolu baþak taneleri gibi huzurunda eðilirken kime kafa tutarým ki? Hele ki yürekte nakþeden o umut dolu zerrecikler…

Miladým ve de…

Hani, doðduðum gece ve hani annemin ýlýk nefesi ve kollarýnda hayata merhaba dediðim.

Sonra da ölmelere doyamadýðým ve iþte bir bir terk etti tüm sevdiklerim.

Topraða verdiðim ne çok insan ve hanemizde eksilen o rakam ve de rakým ve ben hala meylederken daha çok sevmeye.

Yeni bir baþlangýç ve iþte kampüste cüppemle salýndýðým.

Sahi, koca üniversitenin saltanatýný süremezken ben miymiþim derece ile mezun olan? Ve bunu ne yazýk ki yýllar sonra fark ettiðim.

Devindiðim o rakým ve hala dokunamadýðým gök kubbe oysaki oraya aitim ben çünkü ben bir Anka kuþuyum küllerinde mahcup bir edayla evreni seyreden.

Ben bir kýrlangýcým hayýr, hayýr, ufacýk bir serçe ve her gün gagalýyorum insanlarýn yüreklerini.

Gagalýyorlar da.

Açým.

Hayýr, fazlasýyla tok.

Açgözlüyüm oysa bir ömür sevgiyle beslenen sonra sevgimi sunduðum sonra sevgimle beni boðanlar.

Ve iþte kabrimdeyim.

Yaþadýðýma kani olsa da insanlar ve görünmezliðin mucidi iken içimdeki dev ekran asla da aynalara güvenmediðim bu yüzden ruhumdaki ýþýkla gözlerimin kamaþtýðý ve asla da nasiplenmediðim dünyevi zevkler ve de ihtiyaç addedilen.

Açlýk ve de açýk yürekli bir varlýk olma ihtiyacýma duyduðum güven týpký inandýðým ve güvendiðim insanlarýn ruhuma attýðý çizikler ve iþte içimdeki dev ekranda kendimi izliyorum elbette peþini kovaladýðým hayallerim ve de hayal kýrýklarým.

Sözcükler… can kýrýðý kim ise.

Camdan deðil candan bir fanus içine sýðamadýðým ama yetinmek zorundayým iyi de taþýyorum kabýmdan.

Mümkün mü firar etmem bir baþka gezegene ya da boyuta?

Mümkün hatta gezegenler arasý yolculuk ve insanüstü bir özlem elbette Rabbime elbette kendimle uzlaþmak adýna.

Ve iþte rüzgâr çýktý durgun bir havanýn tahayyülü ile içimdeki pencereler nasýl da kapandý ardý ardýna.

Açýk verdim demek ki çünkü sevdiðimdi ve tüm sevdiklerim hem de yüreðimin en derinine kazýdýðým bir de azýða aldýðým düþlerim.

Sevginin bir mahcubiyet yarattýðý ve utanarak kaçýþtýðým çünkü iyi niyetimle dokunduðum kalpler açýlmamak üzere kapandý.

Soyut bir resital ve köklerim acý içinde: andýðým kimse.

Kandýðým belki de bir þekilde kabul etmek zorunda kaldýðým.

Sudan sebeplerle su testisinin suyolunda kýrýldýðý ve iþte nasýl da kanýyor ellerim üstelik boþ üstelik acýyan yeter ki acýmasýn kimsenin caný.

Anmam bile kötüyü kötülüðü ve dualarýmda sadece isterim Rabbimden elbet herkesin bir kalp gözüne itimat etmesi deðil mi evrende saklý huzurun daim olmasý adýna.

Bir bulut bana göz kýrptý ve iþte cennet yolcusu olduðumu fýsýldýyor bana melekler.

Göz yumamam ki.

Göze almalý mýyým yoksa?

Yaþarken ölmek mi?

Ölüp de yaþamanýn yeniden mümkün olacaðý mý yoksa?

Ya, ben neredeyim ya da nereye aitim?

Bu dünyaya deðil ki bu, kesin.

Araf’ta kalmýþlýðýma hürmeten yazýyorum bu satýrlarý ve Allah rýzasý için yaþar ve severken artýk biliyorum ki; sevgi çok da makul bir duygu olarak addedilmiyor insanlarca.

Sessizce sevdiðim kimlerse asla bilmeyecekler týpký ben de bilemezken neyden ötürü bu kadar acýyý sýrtlandýðýmýn…

Ve iþte son ç/aðrý:

Cennet yolcusu kalmasýn.