Kitapların Kanatları Vardır
Başlarız ya söze nerede o eski günler diye
İşte bu sözün yaşandığı o günlerdeyiz
Savrulurken göklere umutlar bir bir
Yağmurla yere iner umutlar yeşerir
Bir çırpıda dönemeyiz o eski günlere
Elveda ettik istemeden farkına varmadan
Dün paylaşmazken acıları bugün paylaşıyorsak eğer
Eski günler kalsın yerinde yeni güne diyelim merhaba
Kanat vursun alsın götürsün bizi turnalar
Yeni günlere doğru
Dünden bir iz taşımadan
Yerlerde yeni izleri bırakacağımız günlere
Haykırışla yıkılmasın diye düşler
Beyaz dağların altında beyaz gülüşlere varalım
Varalım ki hayatın hesabını tutalım
Hayatın hesabını tutalım ki hayatta bizi tutsun
Çıkaralım dünkü hayatın özünü
Dün kirli elleriyle düşlerimizi karalayanlar yok olsun
Yok, edelim yalanla dolu yalan dünyanın peşini
Hakikatler bekliyor leş kargalarını parçalayan
Sömürgeci vahşileri yerlerin altına gömen
Bir şarkı çalınıyor ufukta nağmesi hayat
Duyuluyor şen çocukların neşesi ufukta
Kitapların kanatları vardır götürür bizi oralara
Haydi, binelim kitapların kanatlarına varalım
Can yürüdü sayfaların arasında yenidünyaya
Derdimize yanan dostlarımız yanımızda
Cüzdanı ağırlığını aşanlar çamurlara batarken
Cepleri iyilikle dolu olanlar turnaların kanatlarında
Bahtımıza kardelen çiçekleri yazın açar
Şaşkınız kışın açardı gülüşüyle titrerken
Çirkinlikler yok olurken açtı kardelen çiçekleri
Kitapların sayfalarının arasında
Mehmet Aluç