Ben Sakip,genelevde bekçilik yapýyorum.Burada çok acý hikayeler var.Aþýk olduðu adam tarafýndan buraya satýlan var.Kocasýnýn ailesi tarafýndan dýþlananlar da var.Ölüm bile var,kalpten gidenler oluyor ara sýra ambulans bile yetiþemeden. Geçen yine üst baþ kontrolü yapýyorum.Çaký buldum yirmili yaþlarda apaçi saçlý kot ceketli boynunda zincir olan gencin üstünde.Abim yasak dedim el koydum attým çekmeceye.Diretmedi,iyi ki de diretmedi.Bütün sinirimi ondan çýkarabilirdim.Patronun kesin talimatý var.Kesici delici ateþli alet almýyoruz içeriye.Bulursak da çekmeceye atýyoruz,kullandýðýmýz da yok ama bekliyor öylece…Paralar da çekmecenin üst bölümünde saklanýyor.Üstünde kilit var ama genelde anahtar kilidin üstünde duruyor.Unutmam,bir öðle vaktiydi,lavaboya gitmiþtim ve döndüðümde çekmeceye baktým para yok.Nereye baktýysam bulamadým.Patrona da söylemedim.Bu hata beni kovdurur diye telaþlandým.Sýkýntýdan sigaraya çýkmýþtým ki derken yanýma prenses Melahat geldi.Ýlk defa mal görmüþ ergen gibi tedirginsin,neyin var söylesene yakýþýklý dedi bana.Sanýrým daha fazla burada kalamam,para çekmecede yok,patron beni kovacak dedim.Ýyice baktýn mý diye sordu.Evet dedim.Ne kadar vardý çekmecede dedi.350 dedim.Dur burada hemen geliyorum dedi ve kýsa süre sonra elinde 350 lira geldi ve bana uzattý.Bak bizim gibilerin artýk buradan baþka yere gidiþi mümkün deðil,sen bari kurtar kendini dedi.Ben de neden böyle yaptýn ablacým diye sordum.Sende zorunluluktan buradasýn,adamakýllý iþ olsaydý hiç buralara gelir miydin dedi.Sen bari kurtar kendini dedi.

Anamdan babamdan görmediðim iyiliði bir hayat kadýnýndan gördüm.