Olsaydı
Sözlerimiz dallarda
yemyeşil yapraktı
Hasret bize
kazılan toprakta bir mezardı
Unutuldu sözlerimiz
gözde akan yaş neydi
Olsaydı aşka
düşen hasret neydi anlardı
Olsaydı
seven Leyla yâri çölde arardı
Bulmak için
koşardı kolun açar sarardı
Yıllar mı rüya
acep rüya mı yıllar geçti
Gönül sevdi
güzeli gönlümü ezip geçti
Hasretlik yıkar
geçer ayrılık bir kederdi
Olsaydı aşka
düşen hasret neydi anlardı
Olsaydı
seven Leyla yâri çölde arardı
Bulmak için
koşardı kolun açar sarardı
Gözyaşımızı sildik
mendili beklemeden
Gülemedik hasretle
gurbet ilde gezmekten
Aman dilemedik
ki yârden aşkı tatlı bilmezden
Olsaydı aşka
düşen hasret neydi anlardı
Olsaydı seven
Leyla yâri çölde arardı
Bulmak için
koşardı kolun açar sarardı
Sıcacıktı yürekler
kar yağdı buzlar tuttu
Gülüşüne hasretken
nazlı yâr bizi unuttu
Oysa aşk
bizim için hiç solmayan umuttu
Olsaydı aşka
düşen hasret neydi anlardı
Olsaydı seven
Leyla yâri çölde arardı
Bulmak için
koşardı kolun açar sarardı
Kul Mehmet’im
yol belli gönül gider küsmeden
Belki unutmuş
yârim sevmek nedir gönülden
Anlatmak lazım
aşkı o gönlünden düşmeden
Olsaydı aşka
düşen hasret neydi anlardı
Olsaydı seven
Leyla yâri çölde arardı
Bulmak için
koşardı kolun açar sarardı
Mehmet Aluç