Online Üye
Online Ziyaretçi
Karşı Rubai
‘’Sevilmek her zaman yeni bir şeydir
Sevmekse sevilmekten de yeni
İster dağlara karşı sev
İster kendine karşı sev beni.’’ (H. Ergülen)
Gülen bir yenilgi
Aşkın şah damarında şüheda iklim
Sözcüklerin beylik hüznüne yatkın
kelam
Diri sevinçlerin dili
Irkı olmayan bir sevgi bahçesi.
Yansız, eflatun çizgiler
Adeta yüreğin nasırında çimlenen
sevgi
Gibi…
Ve işte kimi zaman ayrı düştüğüm
Kardelen vasfımla
Göğe ektiğim her renkte saklı hikâyem.
Gün yüzlü seyyah heceler
Dağlara haykırdığım günü birlik keder
Düşülesi bir aşkın müdavimi
Salkım söğüt teessüflerimi sunduğum
kader.
Bazen körüklü sessizlik
Tepinen bir karanlık
Kiminde tapınan gölgeler
Aşkı reşit bilen her zerrem
Yandığıma dair yazdığım bir nota
defteri
Bilmezler de içimdeki müzmin müziği
Varlığa delalet madem mevsim
Gerisi geri kaçmak da değil hani
Tek teselli.
Sür manşet isyan
Acılarla hemhal kimlik
Kime niyet kime kısmet çizilmemiş
resim
Elbet noktaların firarı
Şiire dikilen bir düğme gibi
İmgelerin ihlali.
En derininden hissiyat, haysiyet
Sevgilere doymadı da gitti sefil
kelebek
Ne vardı da çıkacak kozasından
İhbar ettiği aşk değil mi ki kaderin
telkini.