Yok, Fermanım Bu Gönlüme
Aşkı severim gönülden yar bir bade ver elinden
Gurbet bana ödül olur bir söz çıksın dilinden
Gidenler dönmeyenlerdir dönülmez ufka giderken
Aşkı sun bana sultanım aşkla bakan gözlerinden
Kapanırsa kısmetimiz ne gelir ki elimizden
Sahip çıkıp aşkımıza güç alalım sevgimizden
Yok, fermanım bu gönlüme bir an seninle olmazsa
Ağlar inler sızlar gönlüm kara gözüne bakmazsa
Aşkı sun bana sultanım aşkla bakan gözlerinden
Kapanırsa kısmetimiz ne gelir ki elimizden
Sahip çıkıp aşkımıza güç alalım sevgimizden
Gamzen çevresinde açmış tomurcuk laleler güller
Hiç kar eder mi bilmem ki aşkla dolu sözle diller
Erir yok olur sözler sana bakınca bedenler
Aşkı sun bana sultanım aşkla bakan gözlerinden
Kapanırsa kısmetimiz ne gelir ki elimizden
Sahip çıkıp aşkımıza güç alalım sevgimizden
Kul Mehmet’im sevdim seni has bahçemin sen gülüsün
Aşkla sevmeye et devam yoksa yaşayan ölüsün
Gönlümde aşkla yanan sen sönmeyen harlı külüsün
Aşkı sun bana sultanım aşkla bakan gözlerinden
Kapanırsa kısmetimiz ne gelir ki elimizden
Sahip çıkıp aşkımıza güç alalım sevgimizden
Mehmet Aluç