Gönülle Harmanmışlar
Yazarken kalemim nasıl benim gibi üşüyor?
Derdimi kalemim nasıl benim gibi hissediyor?
Duman olmuş düşlerimin dumanını da saklıyor
Gönülle harmanmışlar beraberce yazıyorlar
Yazarken bu hissetmenin coşkusunu yaşıyorlar
Ben hayranlıkla bakarken onlar cana gülümsüyor
Dün işte başladık derken alevimiz titriyordu
Tutuşmadan söneceğiz diye biz düşünüyorduk
Beraberce yandık şükür külümüzden doğuyorduk
Gönülle harmanmışlar beraberce yazıyorlar
Yazarken bu hissetmenin coşkusunu yaşıyorlar
Ben hayranlıkla bakarken onlar size gülümsüyor
Karşıdan bakarken Nihan yazamazsınız diyordu
Ona bakarken biz Gülhan yazarsınız siz diyordu
Yazdırtan yüce Mevla’ydı Nihan bunu bilmiyordu
Gönülle harmanmışlar beraberce yazıyorlar
Yazarken bu hissetmenin coşkusunu yaşıyorlar
Ben hayranlıkla bakarken onlar bana gülümsüyor
Mehmet Aluç