Online Üye
Online Ziyaretçi
yüreğim seni bekler
karanlığımın ışığı seni
günlerimi
gecellerimi tutkuyla
sahile çarpan dalgalarla
vargücüyle esen poyraz’la
seni
yalnız seni bekledim
seni aşk bildim burada
kötülükten
günahlardan uzak bir sevdayla
sevdim
tutunacak dal olduk
birbirimize
sevinçlerle döndük evlerimize
düşmedik uçurumlara hiçbir yerde
öyle bir şey ki seni bana
beni sana çekiyor
gözlerimizde çılgınlık
düzeliyordu tüm kırışıklık
dünyanın dertleri engelleri
kaybolurdu birden
eşsiz güzelliği ile ağaçlar
deniz ve gökyüzü mavisi
derinliğiyle ufuklar
dönüşü yoktu onca çekicilikte
birbirimizin olmak kadar
ömre bedel mutluluğumuz
üzerine titrediğimiz aşk
hiç eskimedi …
mustafa kaya
20.10.2020 / üsküdar