Gül İstemez Öterken Bülbül Öle
Bülbül gönlünü açar güle
Gül solarsa döner küle
Rahmettir gülü açtıran
Gül istemez öterken bülbül öle
Aşktır baktırır açan güle
Gül hayran kalır öten bülbüle
Gül bülbüle bülbül güle bakar böyle
Gül istemez öterken bülbül dönsün küle
Ne sarhoştur bülbül
Nede boşa açar gül
Açışına bakar bülbül
Gülde ötüşüne bakar öten mi bülbül
Gül istemez öterken bülbül öle
Ram olur gül bülbüle
Ram olur bülbül aşka güle
Bülbül bilir haktan verilmiş bu güle
Gülde bilir hak aç demiştir gönüle
Gül istemez öterken bülbül dönsün küle
Bülbülün beklemesi sabırdır
Güldeki açma aşkını veren haktır
Gönüle der hak bak incitmek haramdır
İncitirsen aşkımla olanı hakkın yanmaktır
Gül istemez öterken bülbül öle
İşte eşlerimiz açan güldür emanettir
Gülü incitmek zulümdür hakka ihanettir
Emanete sahip çıkalım yoksa sonu cehennemdir
Gül istemez öterken bülbül dönsün küle
Sırrına ol müptela
Verdi sana Hak Teâlâ
Sahip çıkmazsan verir bela
Sahip çık yıkılmasın kale
Gül istemez öterken bülbül öle
Sevda gönülde yeşerir
Sevdasız ne beklenir
Canandır o yâr cana sevilir
Gül istemez öterken bülbül dönsün küle
Tutuşur aşksız gönül varamaz cenge
Nasıl kurulur hak yoksa denge
Gönlü vermiş kula sevsin ahenkle
Gönül paktır gördüğü güzele der yenge
Yenge demezse yâr olur var haydi cenge
Gül istemez öterken bülbül öle
Gülveren’im sende ol bülbül
Bak o yâre açan o bir gül
Sönmesin aşk olursun kül
Sen sevdikçe açar elbet gül
Haydi, bir ömür sende gül
Gül istemez öterken bülbül dönsün küle
Mehmet Aluç