Bu nasýl bir duygu, bu nasýl haldir,

Senli de sensiz de her þey muhaldir.

Varlýðýn yokluktur, yokluðun varlýk,

Mevsimler sonbahar, vakit zevaldir.

Kanarken içimde derin yaralar,

Gözlerim sürekli boþluða dalar.

Sinemde sevdadýr buna müsebbip,

Bir de hal bilmeyen sözün yaralar.

Beyhude bir dünya, manasý yitik,

Her nefes ciðere atýlmýþ çentik.

Kýrýlmýþ, ezilmiþ fidan misali,

Yarýný olmayan umutlar bitik.

Yaþanmaya mahkûm uzun geceler,

Sökecek sanarak þafak heceler.

Kapkara koynunda boynunun bükmüþ,

Gözlerinde yaþlar, mücrim geceler.

Heybesinde yalnýz acýlý elem,

Sýðýnýr þiire; huzurlu âlem!

Sessiz hecelerle dile gelir de,

Anlatýr derdini gönül ve kalem.