Online Üye
Online Ziyaretçi
Göreceksin Bu Virüs Bizi Yıkamayacak
Bakıyorum
etrafıma
Sarsılmaz
sükûneti görüyorum
İnsanlar
ile münasebetlerimizdeki garipliği
Çekingenliği
gayet iyi anlıyorum
Keskin
ve açıkgözle olan biteni gören
Bir
insanın gariplikten heyecanlanmasına
Herhangi
bir kimseye
Kızmasına
imkân var mı?
Olamazdı
biliyorum
İçindeyiz
Hepimiz
keskin ve açıkgözle görüyoruz
Adım
atamıyoruz
Prangalarla
zincirlenmiş
ayaklarımız
Düşünsenize
bir virüs karşında bütün
küçüklüğü ile
Çırpınan
insana karşı
Taş
gibi durmak çaremi ki?
Gözlerde
gönüllerde bin bir umut parıltısı
Duayla
Rabbinde niyazla beklemekte
Tezatlar
dünyamızda içimizde
Uzun
bir yolun sonunda
Adeta
şehrin
bitmediği
yerde
Yanlış
yollara saptık
Dönüşü mümkün
bildik
Erkenden
kalkıp karanlık çöken
Sokaklarda
yürümeye mi başladık
Oysa
sokaklarımız cıvıl cıvıldı
Eksiklerimiz
olsa da bizimdi
Bize
aitti bizdi
Aştığı yollar
gönlümüze çıkardı içine giremezdi
Burası
hak yurdu
Gönül
yurdu
Cananın
yurdu
Ey
kendini bilmez önce bil
Korkuyu
salan korku düzencileri
Korkuyla
bizi sindirmeye çalışıyor
Korkuyla
bizi yıkmaya çalışıyor
Kendileri
yıkılmış
fark etmiyor
Burasını
ıssız bir yurt mu sandın
Gönüller
pak
Niyazlar
pak
Alınlar
secdeyle pak
Kim
edebilir tarumar
Baksana
gönüllere gözlere parlıyor nur
Sen
yönünü kinle bize döndün
İşte
şimdi
söndün
Bizi
ölüm korkutur mu?
Ölüm
hakka resule varmaksa
Bizler
çok kötü günler gördük hepsini
atlattık
Bizler atlatırken her kötülükten sonra yine
zincirlendik
Çok zincirleri kırdık parçaladık
Akıllarımız zincirlendi kendi fikirlerince
fikirlerimiz zincirlendi
Şimdi
eskinin o zalim temsilcileri yine bizlere karşı aynı suçları işliyorlar
Bilsinler ki biz önceki nesillerden hiç değiliz
Biz değiştirmeye geldik imanla kardeşliğimizle
bütün kötülüğü
Haydi, kalk ayağa umut bizim yarınlar bizimdir elbet
Göreceksin bu virüs
bizi yıkamayacak
Mehmet Aluç