Online Üye
Online Ziyaretçi
Bin Bir Tevazu Yükle
Agâh olmalısın dedim kendime sen şairsin
Andalip olmalısın sen aşk ile sevmelisin
Arşaper olmak için şiir vuku olmalı
Canhıraş şiir değil gönülde gülmelisin
Gönül hanesinde söz süzerek varmalı ki
Öğüten bu dünyanın çarkını kırmalı ki
Giden geriye dönsün yıkılmadan varsın ki
Canhıraş şiir değil gönülde gülmelisin
Bin bir tevazu yükle gönlüne sen taşırsın
Bunca nefrete karşı sen güzel yarışırsın
Yıktıkça zulmedeni gönüle yakışırsın
Canhıraş şiir değil gönülde gülmelisin
Kor ateşler sönmeli yazacağın şiirle
Taşlarla çeliği sen yumuşatırsın dille
Demet demet gülleri verirsin şiirinle
Canhıraş şiir değil gönülde gülmelisin
Takılsan da taşlara düşüversen de bir an
Kalkmasını bilirsin güldürmezse de zaman
Bir an bir zaman nedir şiirler gönle derman
Canhıraş şiir değil gönülde gülmelisin
Yedi iklim bahardır şiirle taşıdığın
Vardığın o şehirler fikirle sarıldığın
Yandıkça söndürüşün şükürle yığın yığın
Canhıraş şiir değil gönülde gülmelisin
Kul Mehmet’im böyleyim düşe kalka yürürüm
Düşmek kalkmak hayattır şairle övünürüm
Hece hece yazanlar var olun sevinirim
Canhıraş şiir değil gönülde gülmelisin
Mehmet Aluç
Agâh: Bilgili uyanık
Andalip: Bülbül
Arşaper: Arşa kanat açmak