Özlemek Bazen Bir Söz Söyleyememek
Ağlarken içimde dökülür mısralar
sayfama
Ağlamak değil bir iç çekiş gönülden
yol alış
Varmak için belki gözyaşları kim
bilebilir ki
Sileni bulmak için hayattır yol
bundan böyledir
Ben ararken bulamadığım çıkacak
sarılacağım
Sarılamadığım bakacak candan
sarılışıma koşacak
Hayat inişi çıkışıyla bir dünya böyle
yaşadığımız
Bazen beklemek bazen beklerken yolu
gözlemek
Özlemek bazen bir söz söyleyememek
içinde kalmak
Her ne desen de hayat bizim yol
bizim var yürü
Aşkın elli değer yüreğine gerisine
bakma yürü
Dokunan bir el var Mevla’dan
baksana koşsana
Durma takılsan da taşa taş engel
değil varmana
Kaldır kenara al taşı niyetin
çıksın meydana
Toz buluta karışsa da düşlerim
karışsın demlenir
Gözümde yaş aksa da silen Mevla’dır
halim bilir
Elimde olmayan üzülmek boşadır
olanla ol hoş
De haydi ne beklersin kul Mehmet
hakka gönüllere koş
Mehmet Aluç